IQ Άθεοι VS Ένθεοι!

Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας, οι άθεοι έχουν μεγαλύτερο δείκτη ευφυϊας από ένθεους (πιστους, πως να τους πω?) αγνωστικιστές κλπ.


The present study examined whether IQ relates systematically to denomination and income within the framework of the g nexus, using representative data from the National Longitudinal Study of Youth (NLSY97). Atheists score 1.95 IQ points higher than Agnostics, 3.82 points higher than Liberal persuasions, and 5.89 IQ points higher than Dogmatic persuasions. Denominations differ significantly in IQ and income. Religiosity declines between ages 12 to 17. It is suggested that IQ makes an individual likely to gravitate toward a denomination and level of achievement that best fit his or hers particular level of cognitive complexity. Ontogenetically speaking this means that contemporary denominations are rank ordered by largely hereditary variations in brain efficiency (i.e. IQ). In terms of evolution, modern Atheists are reacting rationally to cognitive and emotional challenges, whereas Liberals and, in particular Dogmatics, still rely on ancient, pre-rational, supernatural and wishful thinking.

http://www.sciencedirect.com/science?_ob=ArticleURL&_udi=B6W4M-4TFV93D-1&_user=10&_rdoc=1&_fmt=&_orig=search&_sort=d&view=c&_acct=C000050221&_version=1&_urlVersion=0&_userid=10&md5=db2ee09bae0195cc1ecbd026da77245c


Συμπερασμα;
Save your mind, be an atheist

Εδώ ένα ακόμα άρθρο που λέει πως οι φιλελεύθεροι και οι άθεοι είναι εξυπνότεροι σε μία κοινωνία,με μέσο όρο IQ 103-106.

Αναμενόμενο,θα έλεγα εγώ.Ο ορθολογισμός απαιτεί εξυπνάδα.Είναι τυχαίο που οι κορυφαίοι θετικοί επιστήμονες είναι άθεοι?Έτσι λένε οι μελέτες...

Εμ τι, σιγα μην ειμαστε κι ελληνες κι ολας!!! xD

Οι χριστιανοι, μουσουλμανοι, βουδιστες και οτι αλλο υπαρχει ειναι δτπ (δια το πεος) μετα απο πολλα συμπερασματα!

thrashcore έγραψε:

Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας, οι άθεοι έχουν μεγαλύτερο δείκτη ευφυϊας από ένθεους (πιστους, πως να τους πω?) αγνωστικιστές κλπ.

ο αγνωστικισμός, ως μορφή ανάγνωσης της πίστης, θέλει διαύγεια πνεύματος ανάλογη με αυτή της ορθολογικής απόρριψης του θεού και της θρησκείας... ο Πρωταγόρας δήλωνε αγνωστικιστής...

...δεν το κατάλαβα...

Γιατί θεέ μου;

γι' αυτό...

επίσης, το «ένθεος» είναι άτοπος όρος εν προκειμένω... το ένθεος δηλώνει κατοχή ή εμπνοή προερχόμενη από θεία δύναμη... καλύτερα πιστός...

Yannorfin έγραψε:

thrashcore έγραψε:

Σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου Aarhus της Δανίας, οι άθεοι έχουν μεγαλύτερο δείκτη ευφυϊας από ένθεους (πιστους, πως να τους πω?) αγνωστικιστές κλπ.

ο αγνωστικισμός, ως μορφή ανάγνωσης της πίστης, θέλει διαύγεια πνεύματος ανάλογη με αυτή της ορθολογικής απόρριψης του θεού και της θρησκείας... ο Πρωταγόρας δήλωνε αγνωστικιστής...

Πού ειναι το κουμπί του thanks? Yannorfin, σε πάω! Και ναι **πανιά! Δηλώνω αγνωστικιστής. Είναι επισητμονική θέση. Επίσης για το ένθεος, μπορείτε να πείτε θειστής καλυτερα!

Εγώ πάλι τον βρίσκω μαλακία τον αγνωστικισμό.I mean,όταν τα έλεγε αυτά ο Πρωταγόρας,δεν είχε καθιερωθεί η επιστημονική μέθοδος.

Ο αγνωστικιστής,λέγοντας "δεν ξέρω αν υπάρχει θεός",δίνει ίσες πιθανότητες σε ύπαρξη και σε μη ύπαρξη.Αυτό όμως είναι αυθαίρετο.Γιατί ίσες πιθανότητες?Θέλουμε να εξηγήσουμε κάτι και έχουμε ένα σύνολο πιθανών θεωριών.Ποιος μας λέει ότι όλες οι θεωρίες είναι ισοπίθανες?Είναι ισοπίθανο δηλαδή το Bing Bang με τη βιβλική θεωρία για τη δημιουργία του κόσμου?Για το πρώτο υπάρχουν πολλά στοιχεία υπέρ,για το δεύτερο ούτε ένα.Συνεπώς,η λογική υπαγορεύει να δώσουμε x πιθανότητες στο πρώτο και y στο δεύτερο,με x>>y.Το ίδιο και με τον θεό.Δεν υπάρχει καμία ένδειξη υπέρ του.Απ'την άλλη,η φύση δε μας επιβάλλει καμία αναγκαιότητα για την ύπαρξη θεού,ως απάντηση στα θεμελιώδη κοσμολογικά ερωτήματα.Γιατί λοιπόν η ύπαρξη και η μη ύπαρξη να είναι ισοπίθανες?Με την ίδια λογική,δε θα είναι ισοπίθανο και το να πω εγώ ότι το σύμπαν βγήκε από ένα αυγό?Δηλαδή εσείς οι αγνωστικιστές,στη θέση "το σύμπαν βγήκε μέσα από ένα αυγό",είστε 50% ναι και 50% όχι?Δεν καταλαβαίνω γιατί η ιδέα ύπαρξης ενός αιώνιου,παντοδύναμου,εξωσυμπαντικού όντος είναι πιο λογική απ'αυτό.Το ότι η μη ύπαρξή του δεν μπορεί ν'αποδειχθεί,δε σημαίνει κάτι,διότι δε χρειάζεται ν'αποδειχθεί.Ούτε η μη ύπαρξη μιας τσαγιέρας στην επιφάνεια του Πλούτωνα μπορεί ν'αποδειχθεί.Είστε και εκεί 50%-50%?

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Εγώ πάλι τον βρίσκω μαλακία τον αγνωστικισμό.I mean,όταν τα έλεγε αυτά ο Πρωταγόρας,δεν είχε καθιερωθεί η επιστημονική μέθοδος.

Είναι άτοπο να μονώνεις την επιστημονική μέθοδο στα στεγανά του 19ου αιώνα... ειδικά πολλοί σοφιστές διέπονταν από πρωτοφανή ορθολογισμό και επιστημονικά τεκμήρια... ο Ανώνυμος του Ιαμβλίχου θεμελιώνει την κλονισμό της εμπορική πίστης κατα διάρκεια πολεμικών συρράξεων... για να μην μιλήσουμε για τους Ίωνες φυσιολόγους...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Ο αγνωστικιστής,λέγοντας "δεν ξέρω αν υπάρχει θεός",δίνει ίσες πιθανότητες σε ύπαρξη και σε μη ύπαρξη.Αυτό όμως είναι αυθαίρετο.

Όντως, αυτό που λες είναι αυθαίρετο, είναι μονότροπη ανάγνωση του αγνωστικισμού, και όχι η πλέον ειλικρινής... η διάσταση «άθεος-πιστός» αποτελεί ένα αντιθετικό δίπολο, όπου το ένα προϋποθέτει -θεωρητικά- το άλλο... η γραμμική αυτή αντιπαραβολή των όρων, όμως, δεν περιλαμβάνει αναγκαστικά τον αγνωστικισμό, πόσο μάλλον στο μέσο...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Δεν καταλαβαίνω γιατί η ιδέα ύπαρξης ενός αιώνιου,παντοδύναμου,εξωσυμπαντικού όντος είναι πιο λογική απ'αυτό.

Οι απόψεις περί θείου δεν το τοποθετούν αποκλειστικά εξωκοσμικά, αλλά και εσωκοσμικά...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Το ότι η μη ύπαρξή του δεν μπορεί ν'αποδειχθεί,δε σημαίνει κάτι,διότι δε χρειάζεται ν'αποδειχθεί.

το «υπάρχει θεός;» συνιστά μεταφυσικό ερώτημα, η θέση ενός άθεου με ορθολογικά τεκμήρια είναι πολλές φορές δυσμενής, διότι επιστρατεύεται φυσικά-θετικά τεκμήρια για την απόρριψη ενός μεταφυσικού φαινομένου... η θέση του γίνεται χειρότερη, όταν «πυρηνικά» θεωρητικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα (π.χ. η δημιουργία εκ του μηδενός)

εν πολλοίς, ο αγνωστικισμός δεν αφήνει περιθώρια στα/για μεταφυσικά ερωτήματα, καθώς λέει: δεν αναλώνομαι με ό,τι δεν μπορώ να γνωρίζω... δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο στέρεα υπονόμευση του θείου... δεν υπάρχει μεγαλύτερος ύμνος για την αισθησιοκρατία...

Υ.Γ. έχω την εντύπωση ότι το θέμα αυτό ανήκει ως ΘΕ στην ''Φιλοσοφία''...

Yannorfin έγραψε:

Είναι άτοπο να μονώνεις την επιστημονική μέθοδο στα στεγανά του 19ου αιώνα... ειδικά πολλοί σοφιστές διέπονταν από πρωτοφανή ορθολογισμό και επιστημονικά τεκμήρια... ο Ανώνυμος του Ιαμβλίχου θεμελιώνει την κλονισμό της εμπορική πίστης κατα διάρκεια πολεμικών συρράξεων... για να μην μιλήσουμε για τους Ίωνες φυσιολόγους...

Actually ως απαρχή της επιστημονικής μεθόδου,θεωρώ την Ευκλείδια μέθοδο,παρατήρηση=>υπόθεση=>μαθηματική λογική/πείραμα=>συμπέρασμα.

Yannorfin έγραψε:

το «υπάρχει θεός;» συνιστά μεταφυσικό ερώτημα, η θέση ενός άθεου με ορθολογικά τεκμήρια είναι πολλές φορές δυσμενής, διότι επιστρατεύεται φυσικά-θετικά τεκμήρια για την απόρριψη ενός μεταφυσικού φαινομένου... η θέση του γίνεται χειρότερη, όταν «πυρηνικά» θεωρητικά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα (π.χ. η δημιουργία εκ του μηδενός)

εν πολλοίς, ο αγνωστικισμός δεν αφήνει περιθώρια στα/για μεταφυσικά ερωτήματα, καθώς λέει: δεν αναλώνομαι με ό,τι δεν μπορώ να γνωρίζω... δεν υπάρχει μεγαλύτερη και πιο στέρεα υπονόμευση του θείου... δεν υπάρχει μεγαλύτερος ύμνος για την αισθησιοκρατία...

Γιατί ο θεός είναι μεταφυσικό ερώτημα?Αφού δε γνωρίζουμε αν υπάρχει,δε γνωρίζουμε αν είναι κάτι το μεταφυσικό.Αν όμως υπάρχει,δεν μπορεί να είναι κάτι το μεταφυσικό.Διότι ως φυσικό ορίζεται ό,τι υπάρχει στη φύση.Άρα αν ο θεός υπάρχει,τότε είναι κάτι το φυσικό,οπότε προσεγγίζεται με τη λογική.

Εχουμε χασει την μπαλα απο το οτι η αθεος η αγνωστικιστης ειναι καποιος.

Ξεχνατε μεγάλες πιθανοτητες καποιος να ειναι Αντιθρησκος (Οπως εγω) οπου πιστεύω πως ολοι οι θεειστες θελουν την ιδια μοιρα με τους φασιστες και τους καπιταλες (παλουκωμα) ή Αγνωστικιστης οχι στο 50% υπαρχει θεος 50% δεν υπαρχει θεος, αλλα στο 1% υπαρχει θεος 99% δεν υπαρχει.

Αυτό που λες δεν είναι αγνωστικισμός,είσαι άθεος κλίμακας 6-7 κατά Dawkins.Προφανώς σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο,είναι αδύνατο να απορρίψεις 100% την ύπαρξη θεού.Σε θεωρητικό επίπεδο,αυτό που λέω εγώ είναι ότι είμαι 99,9999% σίγουρος,δηλαδή πιο μαθηματικά lim(x-->100%)x=100%.Σε πρακτικό επίπεδο,καθώς ζω τη ζωή μου έτσι κι αλλιώς σαν να μην υπάρχει θεός ακόμα και αν υπάρχει,είμαι 100%.

Btw,οι θεϊστές χρειάζονται ακόμα χειρότερη μοίρα απ'τους κρατιστές.

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Γιατί ο θεός είναι μεταφυσικό ερώτημα?Αφού δε γνωρίζουμε αν υπάρχει,δε γνωρίζουμε αν είναι κάτι το μεταφυσικό.Αν όμως υπάρχει,δεν μπορεί να είναι κάτι το μεταφυσικό.Διότι ως φυσικό ορίζεται ό,τι υπάρχει στη φύση.Άρα αν ο θεός υπάρχει,τότε είναι κάτι το φυσικό,οπότε προσεγγίζεται με τη λογική.

Σύμφωνα με τον ορισμό του Θεού, είναι ο δημιουργός του φυσικού κόσμου. Άρα με απλή λογική, ο Θεός δεν υπακούει στους φυσικούς νόμους, αφού τους δημιούργησε. Πως γίνεται λοιπόν μία οντότητα έξω από τον φυσικό κόσμο, να είναι και ταυτόχρονα μέρος του; Δημιούργησε τα πάντα, άρα λογικά θα πρέπει να λειτουργεί με εξωπραγματικές (μεταφυσικές) ιδιότητες. Γι' αυτό και δεν μπορείς να αποδείξεις την ύπαρξη του. Η επιστήμη μελετά τον φυσικό κόσμο, όμως ο Θεός δεν ανήκει σε αυτόν για να μπορείς να τον δεις/παρατηρήσεις/αποδείξεις/νιώσεις κτλ κτλ

Θωμάς έγραψε:

Σύμφωνα με τον ορισμό του Θεού

Τhat's my point.Ποιος είναι ο ορισμός του θεού και πως προκύπτει?

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Θωμάς έγραψε:

Σύμφωνα με τον ορισμό του Θεού

Τhat's my point.Ποιος είναι ο ορισμός του θεού και πως προκύπτει?

Τον χτίζεις.
Είναι ο δημιουργός των πάντων ==> Παντοδύναμος, Παντογνώστης, Τέλειος, Πανταχού Παρών,
Είναι το σπουδαιότερο ον που υπάρχει.

ΕΦΤΙΑΞΕ το σύμπαν ==> Νοήμον και με ελεύθερη βούληση.

Τα υπόλοιπα κατά την γνώμη μου (πανάγαθος, τριαδικός, «της αγάπης», γλυκούλης, στρουμπουλός κτλ) πάνε πακέτο και με ένα δόγμα.

Θωμάς έγραψε:

Τον χτίζεις.
Είναι ο δημιουργός των πάντων ==> Παντοδύναμος, Παντογνώστης, Τέλειος, Πανταχού Παρών,
Είναι το σπουδαιότερο ον που υπάρχει.

ΕΦΤΙΑΞΕ το σύμπαν ==> Νοήμον και με ελεύθερη βούληση.

I really don't see that.Οι χαρακτηρισμοί που λες,όλοι αποδίδονται στον Γιαχβέ (-Χριστό-Αλλάχ).Δεν αποτελούν χαρακτηριστικά ούτε του Δία,ούτε του Όντιν,ούτε φυσικά των ανατολικών θρησκειών,ούτε κανενός άλλου θεού βασικά.

Ακριβώς επειδή στην μονοθειστική θρησκεία τον πελάτη ΔΕΝ πρέπει να τον χάσεις, πρέπει να τον τρομάξεις ή να τον καθησυχάσεις ή και τα δύο (όπως γίνεται συνήθως).

Ρε στο δωδεκάθεο ο Δίας γαμούσε και τις κότες και μας είχε όλους γραμμένους. Στον χριστιανισμό, ισλαμ κλπ ο θεός/αλλάχ/μουνί-της-χάιδως κλπ είναι tough lover. Αμ πως αλλιώς θα σε κρατάω απ'τα ούμπαλα φιλαράαααακ; Πρέπει να νιώθεις και ασφάλεια και ανασφάλεια. Να γουστάρεις το θεούλη που σε φροντίζει αλλά να πρέπει να σου γίνεται και ο κώλος να (μετά συγχωρήσεως) για να μην "πας στην κόλαση". Πάντα πίστευα πως αυτό από μόνο του είναι τρανή απόδειξη του πόσο αισχρά κατασκευασμένες είναι οι μονοθειστικές θρησκείες και για ποιόν λόγο.

Δεν πα να γίνουμε παγανιστές λέω γω που θα είμαστε και "αγνωστικιστές"; Ότι τι;

Κάνετε ένα μεθοδολογικό λάθος. Η μεταφυσική στην αρχαιότητα, ως διακριτό πεδίο της φιλοσοφικής έρευνας, περιστρέφεται γύρω από την αναζήτηση των θεμελιωδών εκείνων αρχών που διέπουν την πραγματικότητα (πολύ γενικά). Η μεταφυσική, τρόπον τινά, ήταν συμπληρωματική της φυσικής ή φυσιολογίας (π.χ. η ατομική θεωρία του Δημόκριτου έχει μεταφυσικές «αλλοιώσεις» κ.λπ.). Από το μεσαίωνα, ίσως και νωρίτερα, η μεταφυσική αποκτά το περιεχόμενο που της δίνουμε λίγο-πολύ σήμερα. Συνίσταται, δηλαδή, στην αποκάλυψη μιας ή της «βαθύτερης αλήθειας» που ξεπερνά-αψηφά την υλική, αισθητηριακή πραγματικότητα, την ύλη εν γένει.


Ένα παράδειγμα:
Η επίσημη χριστιανική φιλοσοφική θεώρηση αναφέρεται στο Θεό: α) καταφατικά (όπως Παντοδύναμος κ.λπ. - εδώ ανήκουν τα περισσότερο «ηθικά-θυμοσοφικά» χαρακτηριστικά), β) αποφατικά (αγέννητος) και γ) αντιφατικά (υπερούσιος ουσία). Ο τελευταίος τρόπος, ο οξύμωρος, είναι και ο πλέον μεταφυσικός-μυστικιστικός, αφού «ξεδιπλώνει» την βαθύτερη αλήθεια-φύση του εκ του μηδενός (όχι κενού) Δημιουργού. Η φιλοσοφική-θεολογική αυτή προσέγγιση συγχρωτίζεται με την άγραφη αστρική θεολογία, το άγραφο δόγμα, του Πλάτωνα (πέρα από την όποια κριτική στάση, π.χ. Νικηφόρος Χούμνος) για το ''Εν Αγαθό''. Πρόκειται για το ανώτατο οντολογικό επίπεδο, το οποίο συστηματοποιείται από τον νεοπλατωνιστή Πλωτίνο. Ο Πλωτίνος δέχεται την πλατωνική θέση πως βρίσκεται, «επέκεινα της ουσίας» και δεν διέπεται από τις νοητικές κατηγορίες του όντος, δεν είναι προσιτό στην ανθρώπινη νόηση, ενώ η υπερβατικότητα του ενός αγαθού αποτελεί μεταφυσικό αξίωμα για τον ίδιο (τα αξιώματα είναι η βάσης της Στοιχειώσεως του Ευκλείδη). Με άλλα λόγια, η ορθολογική προσέγγιση-απόρριψη της παραδοξολογίας είναι μάταιη, αν όχι ανεπαρκής. Το παράδοξο θεμελιώνεται σε υπερ-λογικές, υπερ-ρεαλιστικές βάσεις. Υπερ-ρεαλιστική, στην περίπτωση του Πλωτίνου, είναι η παρομοίωση του «ενός αγαθού» με ακτινοβόλα πηγή, της οποίας οι διηνεκείς απορροές δεν συντελούν στην απομείωση της αρχής (δηλ. προσεχώς κατσαρίδες). Τα αξιώματα αυτά και οι συνακόλουθες θεωρητικές ακροβασίες δε λύνονται -θεωρητικά- με ορθολογικές ή ιδεαλιστικές ρητορείες, αλλά με ριζικό ξεθεμελίωμα της εγγενούς διάστασης, εντός του αντιθετικού δίπολου «αθεΐα-θρησκεία». Σ’ αυτό εξυπηρετεί η εργαλειακή διάσταση του αγνωστικισμού. Δεν ξέρω, δεν απαντώ, δεν ασχολούμαι, καταπιάνομαι με το χειροπιαστό και παρατηρήσιμο.

Επίσης, το ερώτημα «υπάρχει θεός;» είναι φιλοσοφικά λάθος, καθώς το θείο (ως ανώτατο οντολογική βαθμίδα) είναι οριστικός παράγοντας και όχι ορισμένος, είναι αρχή και δεν υπόκειται της αρχής (υπ-άρχει)· «το θείο είναι» (όντως ον).

Υ.Γ. Το θέμα μεταφέρεται στην Φιλοσοφία.

Yannorfin έγραψε:

Υ.Γ. Το θέμα μεταφέρεται στην Φιλοσοφία.

Το θέμα που δημοσίευσα, αφορά μια έρευνα πανεπιστημίου, με όλα τα στοιχεία που πρέπει να έχει μια επιστημονική έρευνα (στατιστική, ανάλυση, συμπεράσματα, μεθοδολογία και του πουλιού το γάλα να ουμ). Γιαυτό και το ανάρτησα στα επιστημονικά θέματα. Η συζήτηση που ακολούθησε βέβαια είναι φιλοσοφικού χαρακτήρα, αλλά το θέμα δεν παύει να είναι καθαρά επιστημονικό.
Θέλω να πω, αν πχ έβαζε κάποιος στο θέμα "Επιστημονικά ζητήματα" μια επιστημονική έρευνα σχετικά με την κλωνοποίηση και μετά η συζήτηση έπαιρνε ηθικές-φιλοσοφικές προεκτάσεις (πχ "Ποιοι είμεθα εμείς που θα αποφασίσομεν δια την δημιουργίαν μιας ζωής... ας αφήσομεν την φύσιν να κάνει το θεάρεστον έργον της. Βάρβαροι!"), δεν σημαίνει πως το θέμα παύει να είναι επιστημονικό.

Τέλος πάντων. Εγώ προσωπικά προτιμώ, άνευ απαίτησης φυσικά, το θέμα να ξαναμεταφερθεί στα "Επιστημονικά ζητήματα".

Η μεταφυσική στην αρχαιότητα συμπλήρωνε τις αναζητήσεις για τη φυσική. Για τον Αριστοτέλη π.χ., στο σύστημα των ομόκεντρων σφαιρών που πρότεινε, ήταν αναγκαία η ύπαρξη μιας εξώτατης σφαίρας που προκαλούσε και καθόριζε την κίνηση(σφαίρα του "πρώτου κινούντος"). Εξάλλου η απουσία (ή η μικρή παρουσία) μεθοδολογικών και πειραματικών εργαλείων δεν επέτρεπε τη διεξαγωγή θεμελιωμενων συμπερασμάτων.
Στις μετέπειτα θρησκείες τα πράγματα άλλαξαν. Το υπερφυσικό ήταν μη προσεγγίσιμο νοητικά από τον άνθρωπο. Τα συμπεράσματα έβγαιναν βάσει του δόγματος κι όχι το δόγμα μέσω των συμπερασμάτων. Αυτό βέβαια αντιτίθεται προς την "αρχαία μεταφυσική" στο φιλοσοφικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα πολλοί φυσικοί-φυσιολόγοι-φιλόσοφοι της εποχής που δέχονταν το μεταφυσικό στα μοντέλα τους κατηγορήθηκαν για αθεϊα.

Και μια ερώτηση προς το Yiannorfin:

Yannorfin έγραψε:

γ) αντιφατικά (υπερούσιος ουσία). Ο τελευταίος τρόπος, ο οξύμωρος, είναι και ο πλέον μεταφυσικός-μυστικιστικός, αφού «ξεδιπλώνει» την βαθύτερη αλήθεια-φύση του εκ του μηδενός (όχι κενού) Δημιουργού.

Ο Πλωτίνος δέχεται την πλατωνική θέση πως βρίσκεται, «επέκεινα της ουσίας» και δεν διέπεται από τις νοητικές κατηγορίες του όντος, δεν είναι προσιτό στην ανθρώπινη νόηση, ενώ η υπερβατικότητα του ενός αγαθού αποτελεί μεταφυσικό αξίωμα για τον ίδιο. Με άλλα λόγια, η ορθολογική προσέγγιση-απόρριψη της παραδοξολογίας είναι μάταιη, αν όχι ανεπαρκής. Το παράδοξο θεμελιώνεται σε υπερ-λογικές, υπερ-ρεαλιστικές βάσεις.

Δηλαδή θεωρείς μάταιη την ορθολογική αντιμετώπιση των αντιφάσεων της θρησκείας; Το δόγμα όταν είναι υπερ-λογικό είναι αδιαπραγμάτευτο και δεν αναπλάθεται. Οι αντιφάσεις που γεννά όμως θεωρείς πως είναι άχρηστο να εκτίθενται; Με άλλα λόγια δεν "χτυπάς" στο δόγμα το ίδιο, πράγμα όντως ανούσιο, αλλά τις αντιφάσεις που προκύπτουν από την ανάλυση του.

thrashcore έγραψε:

.................... Εγώ προσωπικά προτιμώ, άνευ απαίτησης φυσικά, το θέμα να ξαναμεταφερθεί στα "Επιστημονικά ζητήματα".

ok... είσαι και ο εισηγητής...

okochos έγραψε:

Το δόγμα όταν είναι υπερ-λογικό είναι αδιαπραγμάτευτο και δεν αναπλάθεται......

Το δόγμα είναι ανορθολογικό και αδιαπραγμάτευτο.

okochos έγραψε:

Δηλαδή θεωρείς μάταιη την ορθολογική αντιμετώπιση των αντιφάσεων της θρησκείας;

Όχι βέβαια, καθώς η θρησκεία αναπαράγει κοινωνικές αξίες κ.λπ. Οι ιδεαλιστές εισηγητές δεν ήταν παράφρονες (όχι πάντα τουλάχιστον), μετείχαν του λόγου και άλλοτε αποσκοπούσαν σε κοινωνικές μεταρρυθμίσεις, άλλοτε προωθούσαν την απάθεια κ.λπ. Όσον αφορά την αντιπαράθεση σε κοινωνικό-θεωρητικό επίπεδο πιστεύω ότι η επιστράτευση του ορθολογισμού είναι αναγκαία (ο αγνωστικισμός είναι ορθολογικός), από την άλλη, σε επίπεδο καθαρά θεωρητικό-φιλοσοφικό θεωρώ την αντιπαραβολή διηνεκή, ατελεύτητη και, ίσως, ατελή...

Είμαι ορθολογιστής, τι να κάνουμε...

Yannorfin έγραψε:

.....Όσον αφορά την αντιπαράθεση σε κοινωνικό-θεωρητικό επίπεδο πιστεύω ότι η επιστράτευση του ορθολογισμού είναι αναγκαία (ο αγνωστικισμός είναι ορθολογικός), από την άλλη, σε επίπεδο καθαρά θεωρητικό-φιλοσοφικό θεωρώ την αντιπαραβολή διηνεκή, ατελεύτητη και, ίσως, ατελή....

I see.... Σίγουρα ο αγνωστικισμός είναι ορθολογικός, όταν όμως έχεις να κάνεις με ανθρώπους που δεν το έχουν και πολύ με τις φιλοσοφικές έννοιες και όρους, είναι πολύ εύκολο να εκληφθεί με άλλον τρόπο από αυτόν που θέλεις να επικοινωνήσεις.
Ο Ράσσελ π.χ. έλεγε ότι είναι αγνωστικιστής, γιατί δεν μπορεί να γνωρίζει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός. Θεωρούσε όμως ότι η θρησκευτική του στάση σε ένα ακροατήριο άσχετο με τη φιλοσοφία αντικατοπτρίζεται καλύτερα με τον όρο "άθεος".
Έχω μπει αρκετές φορές σε αυτή τη διαδικασία και σχεδόν όλες έχει πάει κάπως έτσι:
-Δεν ξέρω αν υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός(ανώτερη δύναμη τέλος πάντων), πάντως Γιαχβέ, Αλλάχ, Κρίσνα, Βισνού και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο, με όλα όσα κουβαλάνε από δίπλα δεν υπάρχει.
-Λες όμως οτι μπορεί να υπάρχει θεός.
-Λέω ότι δεν ξέρω και δεν με νοιάζει.
-Άρα αφήνεις ένα παραθυράκι.
-Πφφφφφφφφφφφφ..... 'νταξ.
-Άρα λες μπορεί να υπάρχει και ο δικός μου θεός. Άρα μπορεί να έχω δίκιο. Οπότε μη μου λες εξυπνάδες ότι κάνω λάθος εφ'όσον δεν μπορείς να πάρεις συγκεκριμένη θέση.(Αυτό ανάλογα με το βαθμό αποχαύνωσης αλλάξει και σε : "Άρα λες μπορεί να υπάρχει και ο δικός μου θεός. Άρα μπορεί να έχω δίκιο. Οπότε μη μου λες εξυπνάδες γιατί κι εσύ πιστεύεις κατά βάθος".)

ατελεύτητο... είδες;

okochos έγραψε:

Ο Ράσσελ π.χ. έλεγε ότι είναι αγνωστικιστής, γιατί δεν μπορεί να γνωρίζει αν υπάρχει ή δεν υπάρχει θεός. Θεωρούσε όμως ότι η θρησκευτική του στάση σε ένα ακροατήριο άσχετο με τη φιλοσοφία αντικατοπτρίζεται καλύτερα με τον όρο "άθεος".

Συμφωνώ...