Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ψυχική διαταραχή

Σαν σήμερα, η ομοφυλοφιλία αφαιρέθηκε από τις λίστες των ψυχικών διαταραχών του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM). Οι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι βιώνουν εδώ και πολλούς αιώνες, προκαταλήψεις και διακρίσεις οι οποίες έχουν αποδειχθεί διαχρονικά να έχουν αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο. Η επιστήμη της Ψυχολογίας, ασχολείται με την ευημερία των ανθρώπων, των κοινωνικών ομάδων και ως εκ τούτου και με ό,τι απειλεί αυτή την ευημερία. Για αυτό το λόγο, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Αμερικάνικος Ψυχολογικός Σύλλογος, πιστός στις αρχές της Ψυχολογίας, ανέλαβε πρωτοβουλία και ζήτησε από καταρτισμένους ψυχολόγους να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην εξάλειψη του στίγματος της ψυχικής ασθένειας που είχε συνδεθεί όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα με τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους προσανατολισμούς.

Μέχρι σήμερα, δεν έχει αποτυπωθεί ερευνητικά ο τρόπος με τον οποίον ένας άνθρωπος μαθαίνει πότε γίνεται ομοφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος. Σύμφωνα με τις νεότερες επιστημονικές και επαγγελματικές προσεγγίσεις, οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν τον γενετήσιο προσανατολισμό στην ενήλικη ζωή, συνήθως εμφανίζονται μεταξύ της μεσαίας παιδικής ηλικίας και της εφηβείας. Αυτά τα πρότυπα συναισθηματικής, ρομαντικής και σεξουαλικής έλξης μπορεί να προκύψουν χωρίς καμία προηγούμενη σεξουαλική εμπειρία. Οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν κάνει σεξ και παρόλα αυτά να εξακολουθούν να είναι ενήμεροι για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό - είτε πρόκειται για ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους ή ετεροφυλόφιλους ανθρώπους.

Οι εμπειρίες σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό τους διαφέρει στους ομοφυλόφιλους και τους ετεροφυλόφιλους ανθρώπους. Μερικοί άνθρωποι ξέρουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν ουσιαστικά επιδιώξουν να δημιουργήσουν σχέση με άλλους ανθρώπους. Άλλοι άνθρωποι συμμετέχουν σε σεξουαλική δραστηριότητα (με ιδίου ή διαφορετικού φύλου παρτενέρ) πριν από την γνώση μίας σαφής ετικέτας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις καθιστούν δύσκολο για πολλούς ανθρώπους να συμφιλιωθούν με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους ως ταυτότητα, συνεπώς το να δηλώσει ένας άνθρωπος ομοφυλοφιλική ή αμφιφυλόφιλη ταυτότητα μπορεί να πάρει πολύ χρόνο.

Τι προκαλεί ένα άτομο να έχει ένα συγκεκριμένο γενετήσιο προσανατολισμό;

Όπως δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για τον ακριβή χρόνο στον οποίο ο άνθρωπος γνωρίζει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, έτσι συμβαίνει και με τα αίτια του γενετικού προσανατολισμού. Οι επιστήμονες δεν έχουν συναινέσει για τους ακριβείς λόγους που ένας άνθρωπος αναπτύσσει ένα ετεροφυλόφιλο, ομοφυλόφιλο ή αμφισεξουαλικό προσανατολισμό. Παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της έρευνας έχει εξετάσει τις πιθανές γενετικές, ορμονικές, αναπτυξιακές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιρροές στον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν υπάρχουν ευρήματα που να επιτρέπουν στους επιστήμονες να εξάγουν συμπέρασμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός καθορίζεται από οποιονδήποτε συγκεκριμένο παράγοντα ή παράγοντες. Πολλοί πιστεύουν ότι η φύση και η ανατροφή παίζουν τόσο σύνθετους και συστημικούς ρόλους που οδηγούν στην ασυνείδητη υιοθέτηση του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Άλλωστε οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ελάχιστα ή καθόλου την αίσθηση της επιλογής για το σεξουαλικό προσανατολισμό τους.

Οι διακρίσεις και οι προκαταλήψεις δεν έχουν μόνο σοβαρές αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις αλλά και κοινωνικές και προσωπικές επιπτώσεις.

Σε κοινωνικό επίπεδο οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων ανθρώπων, αντανακλώνται στα καθημερινά στερεότυπα των μελών αυτών των ομάδων. Αυτά τα στερεότυπα εξακολουθούν να υφίστανται ακόμη και αν δεν συνοδεύονται από αποδεικτικά στοιχεία και συχνά χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την άνιση μεταχείριση των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι περιορισμοί σχετικά με τις ευκαιρίες απασχόλησης, την ανατροφή των παιδιών και την αναγνώριση της σχέσης, συχνά αιτιολογούνται από τις στερεοτυπικές υποθέσεις για ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους ανθρώπους.

Σε ατομικό επίπεδο, παρόμοιες προκαταλήψεις και διακρίσεις μπορούν επίσης να έχουν αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες , ειδικά αν οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι προσπαθούν να αποκρύψουν ή να αρνηθούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Παρά το γεγονός ότι πολλές λεσβίες και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν το κοινωνικό στίγμα κατά της ομοφυλοφιλίας, αυτό το μοτίβο της προκατάληψης μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία τους. Τα άτομα και οι ομάδες ενδέχεται να βιώνουν τον αντίκτυπο του στίγματος να μειώνεται ή να επιδεινώνεται συνδυασμένο και από άλλα χαρακτηριστικά, όπως η φυλή, η εθνικότητα, η θρησκεία και η αναπηρία. Ορισμένοι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι ενδέχεται να βιώσουν το στίγμα σε μικρότερο βαθμό. Για άλλους η φυλή, το φύλο, η θρησκεία, η αναπηρία ή άλλα χαρακτηριστικά μπορεί να επιδεινώσουν την αρνητική επίδραση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων.

Η διαδεδομένη προκατάληψη, οι διακρίσεις και η βία με την οποία οι λεσβίες και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες συχνά υποβάλλονται, είναι σημαντικές ανησυχίες για την ψυχική υγεία τους. Η σεξουαλική προκατάληψη, οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και η ομοφοβία αποτελούν σημαντικές πηγές άγχους για τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ανθρώπους. Παρά το γεγονός ότι η κοινωνική και οικογενειακή υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση του στρες, οι ομοφοβικές στάσεις και η οικογενειακή απόρριψη, μπορούν να καταστήσουν δύσκολο για τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ανθρώπους να βρουν την υποστήριξη που έχουν ανάγκη.

Είναι η ομοφυλοφιλία ψυχική διαταραχή;

Όχι, δεν είναι. Οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι δεν μπορούν να διαγνωσθούν ως ψυχικά ασθενείς. Οι έρευνες που έχουν γίνει, δεν έχουν βρει καμία εγγενή σχέση μεταξύ αυτών των σεξουαλικών προσανατολισμών και της ψυχοπαθολογίας. Τόσο η ετεροφυλοφιλική συμπεριφορά όσο και η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, είναι φυσιολογικές πτυχές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Και οι δύο έχουν τεκμηριωθεί σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς και ιστορικές περιόδους. Παρά την επιμονή των στερεοτύπων που απεικονίζουν ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ως διαταραγμένους ανθρώπους/ψυχικά ασθενείς, πολλές δεκαετίες έρευνας και κλινικής εμπειρίας έχουν οδηγήσει τους κορυφαίους επιστημονικούς οργανισμούς ιατρικής και ψυχικής υγείας, σε όλες τις προηγμένες χώρες, να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι προσανατολισμοί αυτοί αντιπροσωπεύουν κανονικές μορφές της ανθρώπινης εμπειρίας. Οι ομοφυλόφιλες και οι αμφιφυλόφιλες σχέσεις είναι κανονικές μορφές της ανθρώπινης συνένωσης. Ως εκ τούτου, αυτοί οι κορυφαίοι επιστημονικοί οργανισμοί έχουν εγκαταλείψει εδώ και καιρό την ταξινόμηση της ομοφυλοφιλίας ως μια ψυχική διαταραχή.

Με πληροφορίες από τον Αμερικάνικο Ψυχολογικό Σύλλογο και τον Αμερικάνικο Ψυχιατρικό Σύλλογο

Πηγή: http://www.psychologynow.gr/prosopikotita/i-omofylofilia-den-einai-psyhiki-diatarahi