Τι είναι για εσάς η Αναρχία?

There it is,κάτι που όπως ανακάλυψα έλειπε.Προσωπικούς ορισμούς θέλω να δω,όχι παπαγαλίες από βιβλία.

ένα άδειο τηγάνι... τώρα αμφιταλαντεύομαι για το αν θα πρέπει να είναι και αντικολλητικό...

η ερώτησή σου είναι είτε ανήθική είτε αφελής... δεν μπορείς να μονώσεις «οριστικά» μία τόσο ευρεία έννοια... για να στενέψεις, όμως, αυτό που αναζητάς, πρέπει να θέσεις και άλλες ερωτήσεις ή προσδιοριστικά πλαίσια... ωστόσο, και με αυτόν τον τρόπο θα μας έχεις φερθεί ανήθικα (συνειδητά ή ασυνείδητα), αφού θα μας έχεις καθοδηγήσει στο ζητούμενο πεδίο, το οποίο συνακόλουθα θα έχεις περιορίσει δραστικά...

προτιμώ να μιλώ ελληνικά, δηλαδή πρακτικά... π.χ. κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής: ναι ή ου; και γιατί;

από την άλλη το ερώτημά σου είναι εποικοδομητικό στο βαθμό που σε ωθεί ν' αναρωτηθείς κάτι που νομίζεις ότι ξέρεις (γενικά μιλάω, όχι προσωπικά)...


για μένα πάντως η αναρχία φέρει έντονα, εν σπέρματι,το συστατικό της αυτοαναίρεσης (αυτοπειθαρχία)....

^
i
i
i

Τρολλ detected.

Θωμάς έγραψε:

......... Τρολλ detected.

άντε ρε γαμήσου...

Yannorfin,γι'αυτό ζήτησα προσωπικούς,υποκειμενικούς ορισμούς.Δεν προσπαθώ να "μονώσω" την έννοια,απλώς να δω πως την αντιλαμβάνονται οι άλλοι.

αναρχια ειναι να μην εχεις αρχη ή αρχες μεταφορικα ......πχ να καπνιζεις ενα τσιγαρο απο τη μεση ή να πηγαινεις λετσος στο χιλτον ή κυρριλε στα εξαρχεια......ειναι επισης να πινεις μπυρες στην πλατεια,να την πινεις στη μεσολογγειου και να νομιζεις οτι πετας,να πηγαινεις σε παρακμιακες συναυλιες,να ταμπουρωνεσαι στο πολυτεχνειο και να κανεις οδοφραγματα του πουτσου στη στουρναρα και να νομιζεις οτι αρχισε η επανασταση.........

αυτο που λεει ο φοιβος + οταν παει ενα ''θρηκιο'' να την πεσει σε μια κυριλε γκομενα και του λεει που πας ρε μπουμπη

Πλάκα πλάκα,με εξέπληξε ευχάριστα η απάντηση του Φοίβου και ας τη δημοσίευσε ως αρνητική κριτική...

Περα απ'ολες τις πιπες που πετατε εδω μεσα, Αναρχια ειναι η ελλειψη εξουσιας και η υπαρξη κοινωνικης ελευθεριας σε καθε πολιτικο καθεστως οταν βεβαια μπορει αυτο το πολιτικο καθεστως να την δεχθει.

Πχ. ο Κομμουνισμος μπορει να γινει αναρχικος λογω της ελευθερης, αταξικης φυσης του ενω η διαιρεση των ανθρωπων λογω φυλης (εθνικισμος) ή μια ταξική κοινωνία (Καπιταλισμος) δεν μπορουν να γινουν αναρχικες κοινωνιες. Η Σοβιετικη Ενωση δεν ηταν Κομμουνιστικη γιατι ειχε ταξεις αλλά δεν ηταν Καπιταλιστικη επίσης :Ρ (Αναφερω την σοβιετικη ενωση για να μην πεταχτει κανενας εξυπνακιας και πει οτι στον Κομμουνισμο υπαρχουν ταξεις με παραδειγμα την ΕΣΣΔ )

Brognor έγραψε:

Περα απ'ολες τις πιπες που πετατε εδω μεσα, Αναρχια ειναι η ελλειψη εξουσιας και η υπαρξη κοινωνικης ελευθεριας σε καθε πολιτικο καθεστως οταν βεβαια μπορει αυτο το πολιτικο καθεστως να την δεχθει.

Πχ. ο Κομμουνισμος μπορει να γινει αναρχικος λογω της ελευθερης, αταξικης φυσης του ενω η διαιρεση των ανθρωπων λογω φυλης (εθνικισμος) ή μια ταξική κοινωνία (Καπιταλισμος) δεν μπορουν να γινουν αναρχικες κοινωνιες. Η Σοβιετικη Ενωση δεν ηταν Κομμουνιστικη γιατι ειχε ταξεις αλλά δεν ηταν Καπιταλιστικη επίσης :Ρ (Αναφερω την σοβιετικη ενωση για να μην πεταχτει κανενας εξυπνακιας και πει οτι στον Κομμουνισμο υπαρχουν ταξεις με παραδειγμα την ΕΣΣΔ )

Θα διαφωνησω σε καποια πραγματα με τον προλαλησαντα και ειδικα για οσα γραφει για πιπες, ο κομμουνισμος δεν μπορει να γινει αναρχικος μιας και εχει 2 πολυ σημαντικες διαφορες η μια ιδεολογια με την αλλη. πρωτον για να συμβει κομμουνισμος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προηγηθει σοσιαλισμος, δηλαδη υπαρξη κρατους, δηλαδη υπαρξη εξουσιας και 2ον στον κομμουνισμο θα υπαρχει μια ενιαια οργανωση των παραγωγικων μεσων σε ολοκληρη τη χωρα σε αντι9εση με τον αναρχισμο οπου στοχευει σε μικρες οργανωσεις των παραγωγικων μεσων ανα κοινοτητες. επιπλεον κανεις δεν μπορει να μιλησει για κομμουνισμο στην ΕΣΣΔ οχι απλα γιατι υπηρχαν διαφορετικες κοινωνικες ταξεις, αλλα πολυ απλα γιατι δεν περασε το συστημα του σοσιαλισμου.

Aristeri_Dunami έγραψε:

Θα διαφωνησω σε καποια πραγματα με τον προλαλησαντα και ειδικα για οσα γραφει για πιπες, ο κομμουνισμος δεν μπορει να γινει αναρχικος μιας και εχει 2 πολυ σημαντικες διαφορες η μια ιδεολογια με την αλλη. πρωτον για να συμβει κομμουνισμος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προηγηθει σοσιαλισμος, δηλαδη υπαρξη κρατους, δηλαδη υπαρξη εξουσιας και 2ον στον κομμουνισμο θα υπαρχει μια ενιαια οργανωση των παραγωγικων μεσων σε ολοκληρη τη χωρα σε αντι9εση με τον αναρχισμο οπου στοχευει σε μικρες οργανωσεις των παραγωγικων μεσων ανα κοινοτητες. επιπλεον κανεις δεν μπορει να μιλησει για κομμουνισμο στην ΕΣΣΔ οχι απλα γιατι υπηρχαν διαφορετικες κοινωνικες ταξεις, αλλα πολυ απλα γιατι δεν περασε το συστημα του σοσιαλισμου.

Μιλάμε για Αναρχία!Όχι για Αναρχισμό.

Δεν προκειται να το παιξω παντογνωστης και μαλακιες, αν μπορεις να μου εξηγησεις τη διαφορα γιατι η αληθεια ειναι οτι δεν τη γνωριζω

Aristeri_Dunami έγραψε:

Δεν προκειται να το παιξω παντογνωστης και μαλακιες, αν μπορεις να μου εξηγησεις τη διαφορα γιατι η αληθεια ειναι οτι δεν τη γνωριζω

Ο Αναρχισμός είναι well defined πολιτική ιδεολογία,όπως και οι υπόλοιποι "-ισμοί".Η Αναρχία είναι κάτι πολύ ευρύτερο,θεωρητικό και φιλοσοφικό...γι'αυτό και άνοιξα thread με προσωπικές απόψεις.

Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να μιλήσω και για τη δικιά μου ερμηνεία της Αναρχίας.Για εμένα,η Αναρχία (κάμια σχέση φυσικά με κοινωνίες και μορφές οργάνωσης,bollocks),είναι ένα συναίσθημα,το συναίσθημα that emerges απ'την (ανάγκη για) ανθρώπινη αυτοδιάθεση.Όταν νιώθουμε δηλαδή την ανάγκη να πάρουμε οι ίδιοι αποφάσεις για το Εγώ μας,αισθανόμαστε δηλαδή καταπίεση από κάποιον εξωγενή παράγοντα,ή τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι αποφασίζουμε κάτι για τον εαυτό μας,τότε για εμένα αυτό είναι η Αναρχία.Κατ'ουσίαν,εγώ θεωρώ την Αναρχία state of mind.Ελεύθερος above all είναι ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος στο μυαλό του,που αισθάνεται ελεύθερος,που συλλογάται ελεύθερος.Ο άνθρωπος δηλαδή που είναι κύριος του εαυτού του,ο Άνθρωπος.Ο αυτόνομος Άνθρωπος,που ακολουθεί μονάχα τη συνείδησή του,που ορίζει ο ίδιος τους νόμους του εαυτού του.Για εμένα,αυτό κατακτάται μόνο σε επίπεδο ατομικό,όταν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί μία ανεξάρτητη οντότητα,δεν έχει να κάνει με την κοινωνία.Μπορείς να είσαι ελεύθερος πνευματικά ενώ σωματικά είσαι δούλος,όπως και μπορείς να είσαι σκλαβωμένος από διάφορες αντιλήψεις και ας μην σε υποδουλώνει κανείς στην πραγματικότητα.Αναρχία για εμένα θα πει να θέτεις ως άξονα της ζωής σου την αμφισβήτηση σε κάθε τι,να αμφισβητείς τα πάντα,κάθε δεδομένο,μέχρι και την ύπαρξή σου,να μην είσαι σίγουρος ποτέ,να μην ακολουθείς άλλους ή δόγματα,να ερευνάς και να προχωράς συνεχώς,να απορρίπτεις οτιδήποτε claims to be αντικειμενικό,κάθε εξωγενή αρχή που προσπαθεί να σου επιβληθεί.Η Αναρχία δεν επιδέχεται κάποιον ορισμό,πως να ορίσεις κάτι που εκ φύσεως δεν άρχεται?Ούτε υπάρχει και κανείς "αναρχικός",αυτό είναι μια ταμπέλα και η ταμπέλα αποτελεί με τη σειρά της μια αρχή."Αναρχικά" στην πράξη,είναι τρόπος για να σκέφτεσαι,όταν αμφισβητείς οτιδήποτε δίνεται ως δεδομένο και αντικειμενικό.Οι περισότεροι εδώ,μιλάνε για Αναρχία και φαντάζονται κοινωνίες αυτοοργάνωσης και συνεργασίας.Is this Anarchy?I guess it could be.Αλλά τα βρίσκω υπερβολικά πολύπλοκα και θεωρητικά παραδείγματα...καθημερινά ζούμε στιγμές Αναρχίας.Τέτοια στιγμή είναι όταν βρίσκεσαι με μια φιλική παρέα,όταν φιλιέσαι με κάποιο άτομο.Διότι σ'αυτά τα συναισθήματα,όπως η φιλία ή ο έρωτας,το μόνο που παίζει ρόλο ανάμεσα στα άτομα που εμπλέκονται είναι η αυτοδιάθεσή τους.Κάνεις κάτι επειδή εσύ ο ίδιος το θες & that's all.Για εμένα,αυτό είναι Αναρχία.

Ελα πες την αλη9εια! Το τοπικ για την αναρχια ηταν απο την αρχη παγιδα..! περιμενες οτι καποιος 9α εγραφε για το ''πολιτευμα'' αυτο καθ' αυτο ενω εσυ αναφεροσουν στο θεωρητικο και φιλοσοφικο υποβαθρο.! μου την ειχεσ στημενη εξ αρχησ!

Όχι,είναι κάτι που ειλικρινά θέλω να συζητήσω.Απλώς δεν ήθελα να πω απ'την αρχή την άποψή μου,μου έδωσες όμως μια καλή ευκαιρία οπότε είπα να μιλήσω και 'γω τώρα.Όχι τίποτα άλλο,γλυτώνω και το σεντόνι μετά.

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Πλάκα πλάκα,με εξέπληξε ευχάριστα η απάντηση του Φοίβου και ας τη δημοσίευσε ως αρνητική κριτική...

δεν το ειπα ως αρνητικη κριτικη αλλα ως σαρκασμο και σατυρα.........λιο με τιμας !!! γιατι σε εξεπληξε ρε νιχιλιανε??

1993phevos έγραψε:

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Πλάκα πλάκα,με εξέπληξε ευχάριστα η απάντηση του Φοίβου και ας τη δημοσίευσε ως αρνητική κριτική...

δεν το ειπα ως αρνητικη κριτικη αλλα ως σαρκασμο και σατυρα.........λιο με τιμας !!! γιατι σε εξεπληξε ρε νιχιλιανε??

Αυτό ήθελα να πω,I'm just not good with words,so I couldn't find the right one.Με εξέπληξε γιατί από εσένα περίμενα κάτι πιο by the book.

Όπως έχω πει και σε ένα άλλο τοπικ, η Αναρχια είναι μια ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ που προκύπτει μέσα από την επιτυχημένη εφαρμογή της ΘΕΩΡΗΣΗΣ (και όχι φιλοσοφίας ή ιδεολογίας ή κατι άλλο) που λέγεται ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ. Πάνω κάτω μια κατάσταση σαν αυτή που περιγράφει ο Brognor:

Brognor έγραψε:

Αναρχια ειναι η ελλειψη εξουσιας και η υπαρξη κοινωνικης ελευθεριας.

Από εκεί και πέρα:

Aristeri_Dunami έγραψε:

Θα διαφωνησω σε καποια πραγματα με τον προλαλησαντα και ειδικα για οσα γραφει για πιπες, ο κομμουνισμος δεν μπορει να γινει αναρχικος μιας και εχει 2 πολυ σημαντικες διαφορες η μια ιδεολογια με την αλλη. πρωτον για να συμβει κομμουνισμος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προηγηθει σοσιαλισμος, δηλαδη υπαρξη κρατους, δηλαδη υπαρξη εξουσιας και 2ον στον κομμουνισμο θα υπαρχει μια ενιαια οργανωση των παραγωγικων μεσων σε ολοκληρη τη χωρα σε αντι9εση με τον αναρχισμο οπου στοχευει σε μικρες οργανωσεις των παραγωγικων μεσων ανα κοινοτητες. επιπλεον κανεις δεν μπορει να μιλησει για κομμουνισμο στην ΕΣΣΔ οχι απλα γιατι υπηρχαν διαφορετικες κοινωνικες ταξεις, αλλα πολυ απλα γιατι δεν περασε το συστημα του σοσιαλισμου.

Αυτό που περιγράφεις είναι η Μαρξιστική/Λενινιστική θεωρία για το πως μια κοινωνια μπορει να φτάσει στον Κομμουνισμό. Δεν είναι αντικειμενικό αυτό, οι αναρχικοί θεωρούν πως η μετάβαση στον Κομμουνισμό δεν θα έρθει μέσα από διαφορα στάδια (σοσιαλισμός κτλ). Αυτή η ιστορική διαφωνία ανάμεσα στην αριστερά και τον αναρχικό χώρο έχει πολύ πολύ ζουμί και καλό θα ήταν να μην την αναλύσουμε τωρα (ίσως στην πορεία του τοπικ βέβαια να αποδειχθεί αναπόφευκτο), εγώ αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι πως δεν υπάρχει μια αντικειμενική μορφή πορείας προς τον Κομμουνισμό. Αυτό που εκφράζεις είναι μια από τις δυο θεωρίες.

L3o ΧΞΣ έγραψε:

1) Ελεύθερος above all είναι ο άνθρωπος που είναι ελεύθερος στο μυαλό του,που αισθάνεται ελεύθερος,που συλλογάται ελεύθερος.Ο άνθρωπος δηλαδή που είναι κύριος του εαυτού του,ο Άνθρωπος.Ο αυτόνομος Άνθρωπος,που ακολουθεί μονάχα τη συνείδησή του,που ορίζει ο ίδιος τους νόμους του εαυτού του.Για εμένα,αυτό κατακτάται μόνο σε επίπεδο ατομικό,όταν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι αποτελεί μία ανεξάρτητη οντότητα,δεν έχει να κάνει με την κοινωνία.Μπορείς να είσαι ελεύθερος πνευματικά ενώ σωματικά είσαι δούλος,όπως και μπορείς να είσαι σκλαβωμένος από διάφορες αντιλήψεις και ας μην σε υποδουλώνει κανείς στην πραγματικότητα.

2) Η Αναρχία δεν επιδέχεται κάποιον ορισμό,πως να ορίσεις κάτι που εκ φύσεως δεν άρχεται?

3) Ούτε υπάρχει και κανείς "αναρχικός",αυτό είναι μια ταμπέλα και η ταμπέλα αποτελεί με τη σειρά της μια αρχή.

4) Οι περισότεροι εδώ,μιλάνε για Αναρχία και φαντάζονται κοινωνίες αυτοοργάνωσης και συνεργασίας.Is this Anarchy?

1) Άρα ελεύθερος άνθρωπος μπορει να είναι και ένα αφεντικό επειδή "αισθάνεται ελεύθερος,που συλλογάται ελεύθερος"; Ελεύθερος άνθρωπος μπορει να ειναι και ένας φασιστας που "ακολουθεί μονάχα τη συνείδησή του,που ορίζει ο ίδιος τους νόμους του εαυτού του". Φαντάζομαι πως ναι με βάση αυτά που λες... Διαφωνώ λοιπόν και επίσης διαφωνω πως η ελευθερια μπορει να κατακτηθεί "μόνο σε επίπεδο ατομικό". Η ελευθερία δεν είναι ατομικό αγαθό, είναι κοινωνικό. Ελευθερία σημαίνει το κοινωνικό σύνολο να μην επιβάλεται σε κανένα άτομο και κανένα άτομο να μην επιβάλεται στο κοινωνικό σύνολο. Με άλλα λόγια ή είμαστε όλοι ελεύθεροι ή δεν είναι κανείς. Συνεπως, η ελευθερια κατακτάται μόνο συλλογικά. Ατομική ελευθερία δεν υπάρχει. Η ατομική ελευθερία ειναι μια καπιταλιστική παπαρα ώστε να μπορει το κάθε αφεντικό να λέει "ειμαι ελεύθερος να γαμάω στην δουλεια τους εργαζόμενους". Ή για να λέει ο φασίστας "ειμαι ελεύθερος να μισώ τους μετανάστες".

2) Και βέβαια επιδέχεται...

3) Και βέβαια υπάρχουν αναρχικοί. Εγώ για παράδειγμα είμαι αναρχικός. Ναι, ειμαι. Το αμφισβητείς επειδη το δηλώνω;

4) Oh, yes it is...

kaizersoze έγραψε:

1) Άρα ελεύθερος άνθρωπος μπορει να είναι και ένα αφεντικό επειδή "αισθάνεται ελεύθερος,που συλλογάται ελεύθερος"; Ελεύθερος άνθρωπος μπορει να ειναι και ένας φασιστας που "ακολουθεί μονάχα τη συνείδησή του,που ορίζει ο ίδιος τους νόμους του εαυτού του". Φαντάζομαι πως ναι με βάση αυτά που λες... Διαφωνώ λοιπόν και επίσης διαφωνω πως η ελευθερια μπορει να κατακτηθεί "μόνο σε επίπεδο ατομικό". Η ελευθερία δεν είναι ατομικό αγαθό, είναι κοινωνικό. Ελευθερία σημαίνει το κοινωνικό σύνολο να μην επιβάλεται σε κανένα άτομο και κανένα άτομο να μην επιβάλεται στο κοινωνικό σύνολο. Με άλλα λόγια ή είμαστε όλοι ελεύθεροι ή δεν είναι κανείς. Συνεπως, η ελευθερια κατακτάται μόνο συλλογικά. Ατομική ελευθερία δεν υπάρχει. Η ατομική ελευθερία ειναι μια καπιταλιστική παπαρα ώστε να μπορει το κάθε αφεντικό να λέει "ειμαι ελεύθερος να γαμάω στην δουλεια τους εργαζόμενους". Ή για να λέει ο φασίστας "ειμαι ελεύθερος να μισώ τους μετανάστες".

2) Και βέβαια επιδέχεται...

3) Και βέβαια υπάρχουν αναρχικοί. Εγώ για παράδειγμα είμαι αναρχικός. Ναι, ειμαι. Το αμφισβητείς επειδη το δηλώνω;

4) Oh, yes it is...

1.)Όχι,if you think it through,δεν μπορεί να είναι.Ας πάρουμε πρώτα τον φασίστα,που είναι το πιο εύκολο.Ο φασίστας,ακολουθεί έναν "Φύρερ".Ο "Φύρερ" του φασίστα,ακολουθεί τις "Αρχές" της "Πατρίδας",της "Τιμής",του "Αίματος" κλπ.Πως μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος,σκλαβωμένος σ'αυτές τις "αντικειμενικές αρχές",όπως αυτός νομίζει,να είναι ελεύθερος?Απ'τη στιγμή που τις δέχεται ως αντικειμενικές,δεν είναι ελεύθερος.Στο ζήτημα τώρα του αφεντικού.Απ'τη στιγμή που είναι αφεντικό,βρίσκεται στην κορυφή μιας πυραμίδας (σε περίπτωση που δεν είναι,πολύ απλά έχει άλλο,ανώτερο αφεντικό πάνω του,άρα δεν είναι ελεύθερος).Αυτό βέβαια είναι μια κατάσταση ιδεατή,καθώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας,τουλάχιστον ένας,καθώς η κορυφή αποτελείται από ισοδύναμους ανταγωνιστές,των οποίων οι πράξεις τους αλληλοεξαρτώνται,άρα δεν είναι ελεύθεροι.Ας πούμε όμως ότι υπήρχε ένας τέτοιος τύπος.Απ'τη στιγμή που στέκεται στην κορυφή του συστήματος,σημαίνει ότι αποδέχεται το δεδομένο σύστημα,το οποίο είναι ιεραρχικό,άρα αποδέχεται την ιεραρχία,άρα η σκέψη του δεν είναι ελεύθερη.Αν ήταν όντως ελεύθερη και είχε φτάσει σ'εκείνο το σημείο,θα έκανε ό,τι μπορούσε για να γκρεμίσει όλη την πυραμίδα,όπως κάνουμε όλοι εμείς που σκεφτόμαστε ελεύθερα,απ'τις θέσεις που έχουμε πάνω στην πυραμίδα.
Ναι,η ελευθερία είναι ατομική κατάσταση.Μια κοινωνία είναι ελεύθερη,υπάρχει δηλαδή κοινωνική ελευθερία,όταν ο κάθε άνθρωπος σ'αυτήν είναι ένας αυτόνομος,αυτοδύναμος άνθρωπος,μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα,ένας "ubermensch" που έλεγε ο Nietzsche.

2.)Όχι,μαθηματικά.Απ'τη στιγμή που αναρχία=αν+αρχή=>αναρχία=δεν επιδέχεται αρχές και αφού και ο ορισμός αποτελεί μια αρχή (κάτι το απόλυτο),όχι,δεν επιδέχεται.

3.)Το ίδιο με από πάνω.Τώρα θα μου πεις,αν θες,μπορείς να παρακάμψεις τα μαθηματικά και να χρησιμοποιήσεις την ορολογία στη ζούλα.Σαφώς,αλλά προσωπικά δε μ'αρέσει η θεωρία μου να έχει τρύπες εκεί που μπορώ να τις καλύψω.Άλλωστε κάθε θεωρία κάπου θα έχει τρύπες που δεν μπορούν να καλυφθούν (Θεώρημα Μη Πληρότητας,Godel),γιατί να προσθέσω κι άλλες?

4.)Ι guess it could be,όπως ήδη είπα.

Για μένα αναρχία, είναι το Non Serviam.

Πιστεύω ότι η αναρχία, δεν είναι απαραίτητα μία λέξη που σηκώνει πολύπλοκους ορισμούς. Είναι η απόλυτη κατάσταση ελευθερίας, η ανυπαρξία κράτους και αντιπροσώπων, του παπάρα που σε ελέγχει και του αφεντικού που σε δυναστεύει. Αν προσπαθεί κάποιος να βάλει κανόνες στην αναρχία, δεν είναι αναρχία.

Παράθεση :

όταν ο κάθε άνθρωπος σ'αυτήν είναι ένας αυτόνομος,αυτοδύναμος άνθρωπος,μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα,ένας "ubermensch" που έλεγε ο Nietzsche.

Αυτό που λέει ο Λέο, πιστεύω ότι είναι το απαραίτητο για ένα άτομο που ζει στην αναρχική κοινωνία. Αλλιώς, θα κοιτάξει, έμμεσα ή άμεσα να γαμήσει τον διπλανό του. Και τότε, νο φρίντομ, νο πάρτι.

L3o ΧΞΣ έγραψε:

1.)Όχι,if you think it through,δεν μπορεί να είναι.Ας πάρουμε πρώτα τον φασίστα,που είναι το πιο εύκολο.Ο φασίστας,ακολουθεί έναν "Φύρερ".Ο "Φύρερ" του φασίστα,ακολουθεί τις "Αρχές" της "Πατρίδας",της "Τιμής",του "Αίματος" κλπ.Πως μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος,σκλαβωμένος σ'αυτές τις "αντικειμενικές αρχές",όπως αυτός νομίζει,να είναι ελεύθερος?Απ'τη στιγμή που τις δέχεται ως αντικειμενικές,δεν είναι ελεύθερος.Στο ζήτημα τώρα του αφεντικού.Απ'τη στιγμή που είναι αφεντικό,βρίσκεται στην κορυφή μιας πυραμίδας (σε περίπτωση που δεν είναι,πολύ απλά έχει άλλο,ανώτερο αφεντικό πάνω του,άρα δεν είναι ελεύθερος).Αυτό βέβαια είναι μια κατάσταση ιδεατή,καθώς δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να βρίσκεται στην κορυφή της πυραμίδας,τουλάχιστον ένας,καθώς η κορυφή αποτελείται από ισοδύναμους ανταγωνιστές,των οποίων οι πράξεις τους αλληλοεξαρτώνται,άρα δεν είναι ελεύθεροι.Ας πούμε όμως ότι υπήρχε ένας τέτοιος τύπος.Απ'τη στιγμή που στέκεται στην κορυφή του συστήματος,σημαίνει ότι αποδέχεται το δεδομένο σύστημα,το οποίο είναι ιεραρχικό,άρα αποδέχεται την ιεραρχία,άρα η σκέψη του δεν είναι ελεύθερη.Αν ήταν όντως ελεύθερη και είχε φτάσει σ'εκείνο το σημείο,θα έκανε ό,τι μπορούσε για να γκρεμίσει όλη την πυραμίδα,όπως κάνουμε όλοι εμείς που σκεφτόμαστε ελεύθερα,απ'τις θέσεις που έχουμε πάνω στην πυραμίδα.
Ναι,η ελευθερία είναι ατομική κατάσταση.Μια κοινωνία είναι ελεύθερη,υπάρχει δηλαδή κοινωνική ελευθερία,όταν ο κάθε άνθρωπος σ'αυτήν είναι ένας αυτόνομος,αυτοδύναμος άνθρωπος,μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα,ένας "ubermensch" που έλεγε ο Nietzsche.

2.)Όχι,μαθηματικά.Απ'τη στιγμή που αναρχία=αν+αρχή=>αναρχία=δεν επιδέχεται αρχές και αφού και ο ορισμός αποτελεί μια αρχή (κάτι το απόλυτο),όχι,δεν επιδέχεται.

3.)Το ίδιο με από πάνω.Τώρα θα μου πεις,αν θες,μπορείς να παρακάμψεις τα μαθηματικά και να χρησιμοποιήσεις την ορολογία στη ζούλα.Σαφώς,αλλά προσωπικά δε μ'αρέσει η θεωρία μου να έχει τρύπες εκεί που μπορώ να τις καλύψω.Άλλωστε κάθε θεωρία κάπου θα έχει τρύπες που δεν μπορούν να καλυφθούν (Θεώρημα Μη Πληρότητας,Godel),γιατί να προσθέσω κι άλλες?

4.)Ι guess it could be,όπως ήδη είπα.

1) Αναλύοντας το γιατί ένας φασίστας ή ένα αφεντικό στην πραγματικότητα δεν είναι ελεύθεροι, ουσιαστικά έρχεσαι στα λόγια μου. Ετσι είναι, δεν μπορεις να θεωρείσαι ελεύθερος επειδή σκέφτεσαι ελεύθερα ας πουμε. Πρέπει να ζεις σε ένα ελεύθερο κόσμο γενικά. Γραφεις ότι μια κοινωνια θα είναι ελεύθερη όταν αποτελείται από ελεύθερους ανθρώπους στο εσωτερικό τους. Μπορεί όμως ένας τέτοιος άνθρωπος να θεωρηθεί ελεύθερος σε μια κατάσταση στην οποία όλοι οι υπόλοιποι δεν είναι; Τεσπα, νομιζω πως τελικά δεν διαφωνούμε απλά τα βλέπουμε αντίστροφα. Εγω δηλαδη θεωρώ ότι η ατομική ελεύθερια δεν μπορει να υπάρξει χωρίς κοινωνική ελευθερία.

2) Μην προσπαθείς να εξηγήσεις με μαθηματικά και με εννοιολογικούς τρόπους ένα φαινόμενο που γεννήθηκε μεσα από διάφορες κοινωνικοπολιτικές καταστάσεις γιατί χάνεται η ουσία. Το ρεύμα της Αναρχίας (έτσι όπως την εννοουμε πολιτικά, όχι ετσι όπως αναφερόταν στην "Αντιγόνη") ιστορικά έχει τις ρίζες του στην Α' Διεθνή και ήταν ουσιαστικά η πτέρυγα αυτών που δεν επιδέχονται καμία εξουσία ουτε πριν, ουτε μετά την επανάσταση σε αντίθεση με την άλλη πλευρά της Διεθνούς δηλαδή των Μαρξιστών. Αναρχικός (πολιτικά μιλώντας πάντα) είναι αυτός που είναι αντικαπιταλιστής, αντιμιλιταριστής, διεθνιστής και στοχεύει σε μια κοινωνική επανάσταση μέσω της οποίας η κοινωνια θα απαλαγεί ΑΜΕΣΑ (και όχι σταδιακα όπως λενε οι Μαρξιστές-Λενινιστές) από κάθε είδους εξουσία όπως κράτος, κεφάλαιο, πατρίδες και λοιπές μαλακιες. Πάντως έχει πλάκα αυτό το τρυπάκι στο οποίο μπαίνουν πολλοί να μην ορίζουν την αναρχία διότι έρχονται σε αντίθεση με αυτά που λένε. Γραφείς δηλαδή εσυ ότι η αναρχια δεν επιδέχεται έναν ορισμό αλλά γράφοντας επίσης πως "αναρχία=αν+αρχή=>αναρχία=δεν επιδέχεται αρχές ", ουσιαστικά δίνεις έναν ορισμό..

3) Πάλι κάνεις το ίδιο λάθος και μιλάς για μαθηματικα. Ουσιαστικά σου απάντησα στο 2), αλλά θα ηθελα να σε ρωτησω και κατι ακομα: Ωραία, πες ότι εγώ "παρακάμπτω τα μαθηματικά" όταν δηλώνω αναρχικός και κάνοντας το βάζω τρύπες σε μια θεωρία. Το ίδιο ισχύει και για τους Αναρχικους της Α' Διεθνής; Και για τους εργάτες του Σικάγο που δήλωναν αναρχικοί; Και για τους επαναστάτες της Ουκρανιάς που επίσης δήλωναν αναρχικοί; Και για τους αναρχικους της Ισπανικης επανάστασης; Στα σχεδόν 150 χρόνια του εν λόγω ρεύματος, όσοι δήλωναν αναρχικοί πρόσθεταν τρύπες στην αναρχία;;;;

TheKillerRabbit έγραψε:

Πιστεύω ότι η αναρχία, δεν είναι απαραίτητα μία λέξη που σηκώνει πολύπλοκους ορισμούς. Είναι η απόλυτη κατάσταση ελευθερίας, η ανυπαρξία κράτους και αντιπροσώπων, του παπάρα που σε ελέγχει και του αφεντικού που σε δυναστεύει. Αν προσπαθεί κάποιος να βάλει κανόνες στην αναρχία, δεν είναι αναρχία.

Kαλά τα λες αλλα με ξένισε λίγο η τελευταία πρόταση. Γράφεις "Αν προσπαθεί κάποιος να βάλει κανόνες στην αναρχία, δεν είναι αναρχία" αλλά στο boldαρισμένο (στο οποίο συμφωνώ απόλυτα) δεν έχεις βάλει αυτόματα κάποιους κανονες;

Τι ειναι για εσας η βαρυτητα;

Τι ειναι για εσας το τηγανι;

Τι ειναι για εσας η ανεπιθυμητη τριχοφυια;

Θα σε χτυπησω με αμβλυ αντικειμενο.

kaizersoze έγραψε:

TheKillerRabbit έγραψε:

Πιστεύω ότι η αναρχία, δεν είναι απαραίτητα μία λέξη που σηκώνει πολύπλοκους ορισμούς. Είναι η απόλυτη κατάσταση ελευθερίας, η ανυπαρξία κράτους και αντιπροσώπων, του παπάρα που σε ελέγχει και του αφεντικού που σε δυναστεύει. Αν προσπαθεί κάποιος να βάλει κανόνες στην αναρχία, δεν είναι αναρχία.

Kαλά τα λες αλλα με ξένισε λίγο η τελευταία πρόταση. Γράφεις "Αν προσπαθεί κάποιος να βάλει κανόνες στην αναρχία, δεν είναι αναρχία" αλλά στο boldαρισμένο (στο οποίο συμφωνώ απόλυτα) δεν έχεις βάλει αυτόματα κάποιους κανονες;

Να σου πω την αλήθεια ρε Κάιζερ (τι γαμάτη ταινία ρε πούστη μου), και γω όταν το έγραψα μου κάθισε λίγο περίεργα... Ίσως φταίει η έννοια της λέξης "κανόνας" που έχω στο κεφάλι μου, που την έχω με μια αρνητική έννοια... Τα μπολνταρισμένα θα τα χαρακτήριζα περισσότερο ως ένα κοινό mindset μεταξύ των συμμετέχοντων στην θεωρητική αναρχική - ελευθεριακή κοινωνία, παρά ως κανόνες...

Αλλά πρέπει να το σκεφτώ λίγο για να βγάλω άκρη, θα επανέλθω.

Aristeri_Dunami έγραψε:

Brognor έγραψε:

Περα απ'ολες τις πιπες που πετατε εδω μεσα, Αναρχια ειναι η ελλειψη εξουσιας και η υπαρξη κοινωνικης ελευθεριας σε καθε πολιτικο καθεστως οταν βεβαια μπορει αυτο το πολιτικο καθεστως να την δεχθει.

Πχ. ο Κομμουνισμος μπορει να γινει αναρχικος λογω της ελευθερης, αταξικης φυσης του ενω η διαιρεση των ανθρωπων λογω φυλης (εθνικισμος) ή μια ταξική κοινωνία (Καπιταλισμος) δεν μπορουν να γινουν αναρχικες κοινωνιες. Η Σοβιετικη Ενωση δεν ηταν Κομμουνιστικη γιατι ειχε ταξεις αλλά δεν ηταν Καπιταλιστικη επίσης :Ρ (Αναφερω την σοβιετικη ενωση για να μην πεταχτει κανενας εξυπνακιας και πει οτι στον Κομμουνισμο υπαρχουν ταξεις με παραδειγμα την ΕΣΣΔ )

Θα διαφωνησω σε καποια πραγματα με τον προλαλησαντα και ειδικα για οσα γραφει για πιπες, ο κομμουνισμος δεν μπορει να γινει αναρχικος μιας και εχει 2 πολυ σημαντικες διαφορες η μια ιδεολογια με την αλλη. πρωτον για να συμβει κομμουνισμος ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να προηγηθει σοσιαλισμος, δηλαδη υπαρξη κρατους, δηλαδη υπαρξη εξουσιας και 2ον στον κομμουνισμο θα υπαρχει μια ενιαια οργανωση των παραγωγικων μεσων σε ολοκληρη τη χωρα σε αντι9εση με τον αναρχισμο οπου στοχευει σε μικρες οργανωσεις των παραγωγικων μεσων ανα κοινοτητες. επιπλεον κανεις δεν μπορει να μιλησει για κομμουνισμο στην ΕΣΣΔ οχι απλα γιατι υπηρχαν διαφορετικες κοινωνικες ταξεις, αλλα πολυ απλα γιατι δεν περασε το συστημα του σοσιαλισμου.

Μιλας για τον Μαρξισμο. Ο Κομμουνισμος (δεν ειχε βρεθει ακομα το ονομα) υπηρξε ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ την υπαρξη κρατους.