Χμμμ...κατ'αρχάς,πρέπει να γίνει ένας διαχωρισμός στην έρευνα:
-η θεωρητική (δηλαδή επιστήμη για την επιστήμη)
-η εφαρμοσμένη (δηλαδή,stuff we can use)
Στο πρώτο,προς το παρόν τουλάχιστον,δεν υπάρχει νόημα να μιλάμε για επιχειρήσεις.Πολύ απλά,είτε το μποζόνιο Higgs υπάρχει,είτε όχι,για τις επιχειρήσεις το ίδιο κάνει,δεν τίθεται κάποιο θέμα.
Στο δεύτερο,απ'τη στιγμή που κάτι βρίσκει εφαρμογή στην καθημερινότητά μας,μπορεί και να θεωρηθεί εμπόρευμα.Υπάρχουν όμως δύο ισχυρές δικλείδες που μας προστατεύουν,όχι σε απόλυτο,αλλά σε ικανοποιητικό βαθμό,απ'τις επιχειρήσεις:
1.)Το peer review.Για να επισημοποιηθεί κάτι στην επιστημονική κοινότητα,πρέπει να περάσει από έλεγχο.Αυτό σημαίνει ότι άλλα πανεπιστήμια/ερευνητικά κέντρα θα επαναλάβουν τα πειράματα & stuff,ώστε να δουν αν τα πορίσματα συμπίπτουν.Οπότε,σε περίπτωση που κάποια απ'αυτά είναι "πουλημένα" στις επιχειρήσεις,θα υπάρχουν και άλλα,ανεξάρτητα,που θα αποκαλύψουν το fraud.Αυτό περί ορθότητας της έρευνας.
2.)Απ'την άλλη,τίθεται και το θέμα της κατεύθυνσης που παίρνει η έρευνα.Για παράδειγμα,η έρευνα ενός πανεπιστημίου σε θέματα ενέργειας,μπορεί να περιοριστεί σε ενέργεια απ'τα ορυκτά,αν χρηματοδοτείται από ανάλογη επιχείρηση.Χάρην όμως στον ανταγωνισμό,υπάρχει και η αντίπαλη εταιρεία που δραστηριοποιείται στην εναλλακτική οδό,οπότε θα χρηματοδοτήσει άλλο πανεπιστήμιο γι'αυτήν.Επαγωγικά,καλύπτεται όλο το φάσμα...
Δεν υποστηρίζω ότι δεν υπάρχουν "πειραγμένες" μελέτες,αυτό που λέω είναι ότι η επιστήμη είναι αρκετά ασφαλής.