Συναισθηματική προπαγάνδα Vs. Λογική προπαγάνδα

Κάτι που μισώ σ'όλους τους πολιτικούς χώρους,είναι ο συναισθηματισμός.Οι ανακοινώσεις και τα κείμενα κομμάτων/οργανώσεων από κάθε χώρο,βρίθουν από στερεότυπες cliche εκφράσεις,συνθηματολογία,μεγάλα έντονα γράμματα,πολλά θαυμαστικά,προσπάθειες συναισθηματικής παγίδευσης,προστακτικές.Δευτερεύων χαρακτηριστικό τους είναι η παντελής έλλειψη (λογικών) επιχειρημάτων.Κατ'ουσίαν,αυτό που προσπαθούν είναι να φανατίσουν και να πορώσουν τον άνθρωπο,κάνοντας τον να δει ένα ζήτημα από ένα συγκεκριμένο πρίσμα και όχι να εξηγήσουν με επιχειρήματα μια κατάσταση,αφήνοντας το συμπέρασμα ελεύθερο για τον καθένα.Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γινόμαστε γραφικοί,καθώς χρησιμοποιούμε συνεχώς τις ίδιες στερεότυπες εκφράσεις και συνθήματα,αντί για ένα νηφάλιο κείμενο,με λογική επεξεργασία,που δεν προσπαθεί να κατευθύνει,αλλά να κάνει τον κόσμο να σκεφτεί.Εσείς τι γνώμη έχετε για την προπαγάνδα?Πρέπει να γίνεται με λογικά ή με συναισθηματικά μέσα?

Γενικά ισχύει η επίκληση στο συναίσθημα, τα μεγάλα και έντονα γράμματα κοκ στις ανακοινωσεις και στα κείμενα. Βέβαια δεν το έχω προσέξει ποτέ αν ισχύει σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο λες. Παντελής έλλειψη λογικών επιχειρημάτων όμως νομίζω δεν υπάρχει ούτε καν στα κόμματα της ρεφορμιστικής αριστερας. Ο κάθε χώρος μπορεί να λέει μερικά σωστά, μερικές μπούρδες, αλλά σπάνια υπάρχει παντελής απουσία λογικών επιχειρημάτων.
Επίσης αυτοί που γράφουν τις ανακοινωσεις και τα κείμενα, μπορεί να εξυπηρετεί ο καθένας τα δικά του συμφέροντα, άλλος πάλι όχι, αλλά όπως και να το κάνουμε κανείς δεν έχει κατέβει από άλλον πλανήτη. Και αυτοί μέσα στα προβλήματα της καθημερινότητας ζουν. Δυο-τρεις προτάσεις (ακόμα και περισσότερες) συναισθηματισμού αντικατοπτρίζουν και τα λαϊκά συναισθήματα. Και μέσα στα πλαίσια της προπαγάνδας ειδικά είναι απολύτως αποδεκτοί, έως και επιβάλλεται ενδεχομένως η χρήση τους ορισμένες φορές. Αρκεί να μην εκτροχιαστεί η ανακοίνωση και κάνει κατάχρηση της επίκλησης στο συναίσθημα, οπότε και θα είναι αποπροσανατολιστική από τους στόχους που πρέπει να θέσει το κίνημα.

Γενικά θα συμφωνήσω με το πολύ σοφό ρητό των αρχαίων ημών προγόνων "Παν μέτρον άριστον", οπότε ο Μπομπ ο Σφουγγαράκης θα πάρει με το σπαθί του την ψήφο μου

Καλα τα λεει ο απο πανω.

Το ζήτημα είναι ότι γίνεται κατάχρηση της επίκλησης στο συναίσθημα.Γιατί νομίζεις μεγάλη μερίδα του κόσμου βρίσκει γραφικό τον λεγόμενο "επαναστατικό" λόγο?
The thing is,η επίκληση στο συναίσθημα και ο φανατισμός είναι μια παλιά,κλασσική μέθοδος προπαγάνδας.Όταν αναπτύχθηκε,η κάθε κοινωνία ήταν ένα ομοιογενές πλήθος από ελλειπώς μορφωμένους έως αμόρφωτους ανθρώπους,με λίγα ερεθίσματα.Πλέον,τα δεδομένα έχουν αλλάξει.Κατ'αρχάς το μορφωτικό επίπεδο έχει ανέβει σε σχέση με τις εποχές του propaganda development,με συνέπεια μεγάλη μερίδα ανθρώπων απλά να γελάει με τις συναισθηματικές εξάρσεις.Το βασικότερο όμως είναι,ότι ακόμα και αυτοί που είναι ακόμα επιρρεπείς σε τέτοιου είδους προπαγάνδα,αποτελούν ένα ετερογενές μείγμα ανθρώπων,confused απ'την καθημερινή πληθώρα διαφορετικών μηνυμάτων που δέχεται απ'τα σύγχρονα μέσα.Τι σημαίνει πρακτικά αυτό?Μα ότι δεν ισχύει αυτό:

thrashcore έγραψε:

Δυο-τρεις προτάσεις (ακόμα και περισσότερες) συναισθηματισμού αντικατοπτρίζουν και τα λαϊκά συναισθήματα.

καθ'ότι προϋποθέτει ομοιογένεια λαϊκών συναισθημάτων,κάτι που δεν υπάρχει.Αν νομίζει κανείς ότι υπάρχει ομοιογένεια στα λαϊκά συναισθήματα,τότε πέφτει στο logical fallacy σύνδεσης συναισθήματος με ανάγκης.Τα συναισθήματα των μαζών,όπως απέδειξε ο Freud,ελέγχονται απ'το υποσυνείδητο,το οποίο χαρακτηρίζεται από irrationality.Η πληθώρα λοιπόν των διαφορετικών μυνημάτων που ανέφερα παραπάνω,έχει ως αποτέλεσμα ετερογένεια σ'αυτά τα συναισθήματα.Η κοινή γνώμη είναι διχασμένη στα περισσότερα και πολύ εύκολα άγεται και φέρεται από όσους μπορούν να κάνουν ευκαιριακή manipulation of primitive insticts.Ας δούμε ένα πρακτικό παράδειγμα:οι αφίσες αριστερών οργανώσεων,που έχουν κατακλύσει τη Θεσσαλονίκη,ενάντια στον φράχτη στον Έβρο.Όταν κολλάς μια αφίσα με ένα τεράστιο "Όχι στον φράχτη!!",με περισσή απολυτότητα,ενώ παράλληλα δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να διατείνεται θετικά προς αυτόν,the best you can get is getting laughed at.Απ'την άλλη,αν η προσέγγιση στις συγκεκριμένες αφίσες ήταν ένα λογικό,νηφάλιο άρθρο που ανέφερε τα pros και τα cons μιας τέτοιας κίνησης,θα μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση.

Τέλος,ακόμα και αν υπήρχε ομοιογένεια που να επέτρεπε την διεξαγωγή συναισθηματικής προπαγάνδας,γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν καλό?Τι όφελος θα υπήρχε,μακροπρόθεσμα,απ'τη δημιουργία,φανατισμένων,πορωμένων οπαδών?

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Ας δούμε ένα πρακτικό παράδειγμα:οι αφίσες αριστερών οργανώσεων,που έχουν κατακλύσει τη Θεσσαλονίκη,ενάντια στον φράχτη στον Έβρο.Όταν κολλάς μια αφίσα με ένα τεράστιο "Όχι στον φράχτη!!",με περισσή απολυτότητα,ενώ παράλληλα δημοσκοπήσεις δείχνουν μεγάλη μερίδα του πληθυσμού να διατείνεται θετικά προς αυτόν,the best you can get is getting laughed at.Απ'την άλλη,αν η προσέγγιση στις συγκεκριμένες αφίσες ήταν ένα λογικό,νηφάλιο άρθρο που ανέφερε τα pros και τα cons μιας τέτοιας κίνησης,θα μπορούσε να έχει πολύ μεγαλύτερη απήχηση.

Πρώτα απ' ολα δεν μπορείς να αντιπαραθέσεις την αφίσα με το τεράστιο "Όχι στον φράχτη" με ένα νηφάλιο άρθρο. It doesn't make sense (που θα 'λεγες και συ). Ότι τι δηλαδή; Το ένα να αναπληρώσει το άλλο; Αντί για αφίσες να κολλάνε στις κολόνες και στους τοίχους νηφάλια άρθρα; Και η αφίσα και το άρθρο/κείμενο/μπροσούρα είναι μέσα προπαγάνδισης, αλλά με διαφορετικό τρόπο το καθένα. Στην αφίσα είναι πρακτικά αδύνατο να ερμηνεύσεις την ξενοφοβία, από που πηγάζει ποιες συνέπειες προκαλεί, να εξηγήσεις πως ο ιμπεριαλισμός επιδρά στην μετανάστευση, να αναπτύξεις μια ταξική ανάλυση κοκ. Αυτά σαφώς και έχεις την πολυτέλεια να τα κάνεις σε ένα "νηφάλιο" άρθρο. Επειδή δεν παρακολουθώ και πολύ το πλαίσιο δράσης της αριστεράς, αν δεν το κάνει αυτό τότε κακώς, και εγώ μαζί σου, αν και κατά καιρούς έχουν πέσει μερικά καλά άρθρα στα χέρια μου. "Νηφάλια" αφίσα όμως πώς στην ευχή να φτιάξουν; Ή να μην βάλουν καθόλου για να μην κινδυνέψουν να φανεί γραφικός ο "επαναστατικός" τους λόγος; Εκτός και αν εγώ δεν κατάλαβα σωστά και εννούσες να υπάρχουν αυτές οι αφίσες αλλά σε πλήρη αλληλουχία και σε συνδυασμό με ένα άρθρο που να πληροί τα παραπάνω κριτήρια που έγραψα.

Να σου δώσω και εγώ ένα παράδειγμα. Μπορεί να διαφωνώ στα χίλια μύρια με το ΚΚΕ, ιδεολογικά, στις πρακτικές που ακολουθεί κλπ. Τον τρόπο όμως με τον οποίο προπαγανδίζει τις θέσεις του τον βρίσκω ορισμένες φορές παραδειγματικό. Και εννοώ φυσικά την προπαγάνδιση μέσω των έντυπων οργάνων του, όχι τις γραφικές υστερίες της Λιάνας Κανέλη στα κανάλια, τις "ομιλίες καταπέλτες" από τα έδρανα της βουλής ή τις προεκλογικές του καμπάνιες. Πχ ναι μεν θα βγάλει αφίσες με συναισθηματικούς τίτλους του τύπου "Σου είπαν ψέματα, τιμώρησέ τους", "Παλλαικός ξεσηκωμός, την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία" κλπ, αλλά ταυτόχρονα στα έντυπα που διακινούν (ριζοσπάστη, οδηγητή κλπ) αφιερώνουν στα άρθρα τους αρκετές σελίδες αναλύοντας με επιχειρήματα (εδώ δεν εξετάζουμε την ορθότητά τους) το γιατί "την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία" με ελάχιστη επίκληση σε συναισθηματισμούς.

Επίσης με την ίδια ευκολία και λογική που απορρίπτεις φράσεις με μεγάλα γράμματα στις αφίσες, θα έπρεπε να απορρίπτες την χρήση τους και στα πανό στις πορείες σαν αυτή που "με περισσή απολυτότητα" γράφει με μεγάλα και παχιά γράμματα "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" και κάτι γραφικά του ξεπερασμένου πια στιλ "Για έναν κόσμο ισότητας" αντί να μοιράζουν "νηφάλια κείμενα".

Ωχχχ τώρα που ξαναδιάβασα την απάντησή μου, οι τελευταίες γραμμές μοιάζουν πολύ ειρωνικές , αλλά δεν είχα ειρωνική διάθεση. Ήθελα μόνο να δείξω μερικές αντιφάσεις...

thrashcore έγραψε:

Πρώτα απ' ολα δεν μπορείς να αντιπαραθέσεις την αφίσα με το τεράστιο "Όχι στον φράχτη" με ένα νηφάλιο άρθρο. It doesn't make sense (που θα 'λεγες και συ). Ότι τι δηλαδή; Το ένα να αναπληρώσει το άλλο; Αντί για αφίσες να κολλάνε στις κολόνες και στους τοίχους νηφάλια άρθρα; Και η αφίσα και το άρθρο/κείμενο/μπροσούρα είναι μέσα προπαγάνδισης, αλλά με διαφορετικό τρόπο το καθένα. Στην αφίσα είναι πρακτικά αδύνατο να ερμηνεύσεις την ξενοφοβία, από που πηγάζει ποιες συνέπειες προκαλεί, να εξηγήσεις πως ο ιμπεριαλισμός επιδρά στην μετανάστευση, να αναπτύξεις μια ταξική ανάλυση κοκ. Αυτά σαφώς και έχεις την πολυτέλεια να τα κάνεις σε ένα "νηφάλιο" άρθρο. Επειδή δεν παρακολουθώ και πολύ το πλαίσιο δράσης της αριστεράς, αν δεν το κάνει αυτό τότε κακώς, και εγώ μαζί σου, αν και κατά καιρούς έχουν πέσει μερικά καλά άρθρα στα χέρια μου. "Νηφάλια" αφίσα όμως πώς στην ευχή να φτιάξουν; Ή να μην βάλουν καθόλου για να μην κινδυνέψουν να φανεί γραφικός ο "επαναστατικός" τους λόγος; Εκτός και αν εγώ δεν κατάλαβα σωστά και εννούσες να υπάρχουν αυτές οι αφίσες αλλά σε πλήρη αλληλουχία και σε συνδυασμό με ένα άρθρο που να πληροί τα παραπάνω κριτήρια που έγραψα.

Επίσης με την ίδια ευκολία και λογική που απορρίπτεις φράσεις με μεγάλα γράμματα στις αφίσες, θα έπρεπε να απορρίπτες την χρήση τους και στα πανό στις πορείες σαν αυτή που "με περισσή απολυτότητα" γράφει με μεγάλα και παχιά γράμματα "ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ" και κάτι γραφικά του ξεπερασμένου πια στιλ "Για έναν κόσμο ισότητας" αντί να μοιράζουν "νηφάλια κείμενα".

Ως μέσο προπαγάνδισης,δε νομίζω ότι μια αφίσα καταφέρνει τίποτα.Μια αφίσα,εμπεριέχει ένα άρθρο.Έχει τον συναισθηματικό,πομπώδη τίτλο που ήδη ανέφερα και από κάτω ένα αναλόγου ύφους άρθρο.Ας δούμε τώρα γιατί κάτι τέτοιο αποτελεί μια τρύπα στο νερό.Υπάρχουν δύο κατηγορίες:
-αυτοί που διαβάζουν τοιχοκολλημένες αφίσες
-αυτοί που δεν τις διαβάζουν
Οι πρώτοι,είτε από περιέργεια,είτε από βαρεμάρα,κάθονται και χαζεύουν.Στους πρώτους τώρα,διακρίνουμε 3 κατηγορίες:
-αυτοί που είναι φιλικά προσκείμενοι στον "επαναστατικό" χώρο,οπότε θα διαβάσουν μια αφίσα,no matter what
-αυτοί που είναι εχθρικοί,οπότε δε θα τη διαβάσουν με τίποτα
-αυτοί που είναι στη μέση
Ας δούμε λίγο αυτούς στη μέση...στο συγκεκριμένο θέμα π.χ.,όπου η πλειοψηφία της κοινής γνώμης είναι υπέρ,έχοντας φάει ένα ωραίο brainwashing απ'τον Άδωνι στις ειδήσεις των 8 την προηγούμενη μέρα,ποιος θα κάτσει στη στάση του λεωφορείου να χαζέψει μια τέτοια αφίσσα?Απλά,θα την προσπεράσει,μη σου πω θα τον εξοργίσει κιόλας.Κάτι πιο ήρεμο και μετριοπαθές όμως?Ας μην ξεχνάμε,όπως είπαμε απ'την αρχή μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν πρόβλημα να χαζέψουν μια αφίσα στο δρόμο.Όταν όμως προκαταβάλλονται αρνητικά από μια αποτυχημένη επίκληση στο συναίσθημα (γιατί είναι αποτυχημένη όταν δε συμβαδίζει με την κοινή γνώμη),you fail.

Έχει διαφορά μια αφίσα από μια διαδήλωση.Στη διαδήλωση όσοι πάνε,είναι κατασταλαγμένοι,ξέρουν τι θέλουν,οπότε χρειάζεται πλέον να τους δώσεις παλμό.Ενώ μια αφίσα,απευθύνεται κυρίως στους αναποφάσιστους...

Εγώ πιστεύω ότι ένα μέσο προπαγάνδισης, όπως μια αφίσα, έχει ως σκοπό να έλκει τον κόσμο ή να του δίνει ένα έρεισμα για ψαχτεί. Άρα θεωρώ ότι δεν έχει σημασία τόσο ο λόγος που χρησιμοποιείς όσο η απήχηση. Δηλαδή ο συναισθηματικός λόγος που θα χρησιμοποιηθεί πχ σε μία αφίσα που καλεί σε ένα συλλαλητήριο δεν αποκλείει ότι ο παρευρισκόμενος που ήρθε λόγω του συναισθηματικού λόγου θα ξενερώσει όταν ακούσει στο συλλαλητήριο τα λογικά επιχειρήματα. Άρα η προπαγάνδα θα έπρεπε να έχει ένα χαρακτήρα που να προδιαθέτει θετικά τον άνθρωπο για την δράση, συγκέντρωση κλπ.

ΥΓ Για παράδειγμα η αφίσα για τον Έβρο (που ανέφερε ο Λέο) τι λογικά επιχειρήματα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει? Εγώ σε μία τέτοια αφίσα δεν θα περίμενα κάτι άλλο εκτός από το "όχι στον φράχτη" και το "τα αδέλφια μας οι μετανάστες" άρα συναισθηματικό λόγο.

Υπερ της συναισθηματικης προπαγανδας γιατι ετσι ο κοσμος τσιμπαει. Απλα :Ρ
Δεν συμφωνω βεβαια με την παντελή έλλειψη λογικων επιχειρηματων αλλα αυτα οχι στην πολιτικη πειθω. Σε καποιον διαλογο ναι, αλλα οι αφισες 100% πρεπει να ειναι επικληση στο συναισθημα ετσι ωστε να πλησιαζει αρκετος κοσμος τον χωρο.

Έχω απαντήσει ήδη και στους δυό σας με τα προηγούμενα comments μου...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Έχει διαφορά μια αφίσα από μια διαδήλωση.Στη διαδήλωση όσοι πάνε,είναι κατασταλαγμένοι,ξέρουν τι θέλουν,οπότε χρειάζεται πλέον να τους δώσεις παλμό.Ενώ μια αφίσα,απευθύνεται κυρίως στους αναποφάσιστους...

Δεν είναι έτσι. Το νόημα της πορείας δεν είναι "να την κανουμε μεταξυ μας και να μας βλέπει ο κόσμος σαν θεατής". Ούτε το σύνθημα στο πανό από την εικόνα που παράθεσα (ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ) το έγραψαν για να την βρίσκουν μεταξύ τους οι κατασταλαγμένοι διαδηλωτές για το πόσο ωραίος θα ήταν ένας τέτεοιος κόσμος. Προφανώς αυτά τα συνθήματα λειτουργούν σαν κάλεσμα για τον κόσμο. Είναι ο ορισμός της Προπαγάνδας για τον κόσμο που δεν βρίσκεται στην διαδήλωση (τον μη κατασταλαγμένο). Άρα σε αυτήν την περίπτωση Αφίσα=Πανό διαδήλωσης. Οπότε το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο. Με την ίδια ευκολία και λογική που απορρίπτεις φράσεις με μεγάλα γράμματα στις αφίσες, θα έπρεπε να απορρίπτες την χρήση τους και στα πανό στις πορείες.

Επίσης κάτι άλλο:

L3o ΧΞΣ έγραψε:

The thing is,η επίκληση στο συναίσθημα και ο φανατισμός είναι μια παλιά,κλασσική μέθοδος προπαγάνδας.
...
Τέλος,ακόμα και αν υπήρχε ομοιογένεια που να επέτρεπε την διεξαγωγή συναισθηματικής προπαγάνδας,γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν καλό?Τι όφελος θα υπήρχε,μακροπρόθεσμα,απ'τη δημιουργία,φανατισμένων,πορωμένων οπαδών?

Ο Δεκέμβρης του 08 χαρακτηρίζεται από μία λέξη. Συναισθηματισμός. Τα συνθήματα στις πορείες, στους τοίχους, στις αφίσες, ακόμα και οι δημοσιεύσεις στο ιντερνετ είχαν παντού το στοιχείο του συναισθηματισμού. Αν δεν υπήρχε συναισθηματισμός, δεν θα υπήρχαν και οι 3 εβδομάδες εξέγερσης. Και μην μου πεις ότι είναι διαφορετική η κατάσταση επειδή μιλάμε για δολοφονία ενός παιδιού από το ένστολο κράτος, άρα εκεί δικαιολογούνται οι συναισθηματισμοί. Γιατί αν δικαιολογούνται μια φορά σ' αυτήν την περίπτωση, τότε στο θέμα της ρατσιστικής και απάνθρωπης αντιμετώπισης των μεταναστών από το κράτος δικαιολογούνται 1000. Δεν ξέρω τα ακριβή νούμερα, αλλά έχω την αίσθηση ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν δεκάδες 15χρονα παιδιά στα σύνορα εξαιτίας της αντιμετώπισής τους από τους κρατικούς μηχανισμούς.

thrashcore έγραψε:

............. Ο Δεκέμβρης του 08 χαρακτηρίζεται από μία λέξη. Συναισθηματισμός. Τα συνθήματα στις πορείες, στους τοίχους, στις αφίσες, ακόμα και οι δημοσιεύσεις στο ιντερνετ είχαν παντού το στοιχείο του συναισθηματισμού. Αν δεν υπήρχε συναισθηματισμός, δεν θα υπήρχαν και οι 3 εβδομάδες εξέγερσης. Και μην μου πεις ότι είναι διαφορετική η κατάσταση επειδή μιλάμε για δολοφονία ενός παιδιού από το ένστολο κράτος, άρα εκεί δικαιολογούνται οι συναισθηματισμοί. Γιατί αν δικαιολογούνται μια φορά σ' αυτήν την περίπτωση, τότε στο θέμα της ρατσιστικής και απάνθρωπης αντιμετώπισης των μεταναστών από το κράτος δικαιολογούνται 1000. Δεν ξέρω τα ακριβή νούμερα, αλλά έχω την αίσθηση ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν δεκάδες 15χρονα παιδιά στα σύνορα εξαιτίας της αντιμετώπισής τους από τους κρατικούς μηχανισμούς.

Αυτό είναι ο ορισμός της πρόχειρης και ατελούς προσέγγισης.

Yannorfin έγραψε:

thrashcore έγραψε:

............. Ο Δεκέμβρης του 08 χαρακτηρίζεται από μία λέξη. Συναισθηματισμός. Τα συνθήματα στις πορείες, στους τοίχους, στις αφίσες, ακόμα και οι δημοσιεύσεις στο ιντερνετ είχαν παντού το στοιχείο του συναισθηματισμού. Αν δεν υπήρχε συναισθηματισμός, δεν θα υπήρχαν και οι 3 εβδομάδες εξέγερσης. Και μην μου πεις ότι είναι διαφορετική η κατάσταση επειδή μιλάμε για δολοφονία ενός παιδιού από το ένστολο κράτος, άρα εκεί δικαιολογούνται οι συναισθηματισμοί. Γιατί αν δικαιολογούνται μια φορά σ' αυτήν την περίπτωση, τότε στο θέμα της ρατσιστικής και απάνθρωπης αντιμετώπισης των μεταναστών από το κράτος δικαιολογούνται 1000. Δεν ξέρω τα ακριβή νούμερα, αλλά έχω την αίσθηση ότι κάθε χρόνο πεθαίνουν δεκάδες 15χρονα παιδιά στα σύνορα εξαιτίας της αντιμετώπισής τους από τους κρατικούς μηχανισμούς.

Αυτό είναι ο ορισμός της πρόχειρης και ατελούς προσέγγισης.

Δωσε μας την καλοεπεξεργασμενη και ολοκληρωμενη προσεγγιση.
Η κατι που να την προσεγγιζει.

Edit: Λογικη ψηφισα πριν αρχισεις να ουρλιαζεις!

Όταν θα γράψω την έρευνά μου πάνω στον Δεκέμβρη, θα στην στείλω. Δωρεάν!
Για κάτι τόσο σημαντικό για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνικοοικονομική πραγματικότητα, δε θα έκανα μια τόσο επίτομη τοποθέτηση.



Υ.Γ. Εγώ δεν ψήφισα... Πάντως, προπαγάνδα χωρίς σαφώς αναφορές στο θυμοειδές φέρει, εν σπέρματι, την αποτυχία της... Καληνύχτα, Κεμάλ!

Yannorfin έγραψε:

Αυτό είναι ο ορισμός της πρόχειρης και ατελούς προσέγγισης.

Καλά, εσύ αυτό που κατάλαβες είναι ότι από το σχόλιό μου προσπάθησα να ξεζουμίσω όλο το θέμα του Δεκέμβρη?????? Δεν ξέρω κατά πόσο προσέχεις αυτά που διαβάζεις, αλλά νομίζω και οι πέτρες καταλαβαίνουν ότι αναφέρθηκα σε ένα (1) μόνο στοιχείο των γεγονότων του Δεκέμβρη.

thrashcore έγραψε:

........... Ο Δεκέμβρης του 08 χαρακτηρίζεται από μία λέξη. Συναισθηματισμός. .....

Συ είπας!

[Σ.τ.Σ.: Τα bold δεν είναι δικά μου...]

Yannorfin έγραψε:

thrashcore έγραψε:

........... Ο Δεκέμβρης του 08 χαρακτηρίζεται από μία λέξη. Συναισθηματισμός. .....

Συ είπας!

[Σ.τ.Σ.: Τα bold δεν είναι δικά μου...]

Ναι, εγώ το είπα αυτό. Ότι τι;

thrashcore,οδήγησε ο Δεκέμβρης σε καμιά ανατροπή του συστήματος μήπως?Όχι.Και κανένας Δεκέμβρης δεν πρόκειται να οδηγήσει.Μια επανάσταση χρειάζεται ακρίβεια,ψυχραιμία και σχεδιασμό...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

thrashcore,οδήγησε ο Δεκέμβρης σε καμιά ανατροπή του συστήματος μήπως?Όχι.Και κανένας Δεκέμβρης δεν πρόκειται να οδηγήσει.Μια επανάσταση χρειάζεται ακρίβεια,ψυχραιμία και σχεδιασμό...

Σωστό αυτό που λες, αλλά το παράδειγμα του Δεκέμβρη το έδωσα για σύγκριση με το δικό σου παράδειγμα σχετικά με τον φράχτη στον Έβρο η αποτροπή του οποίου ούτε και αυτή θα οδηγήσει σε ανατροπή του συστήματος.

Άποψή μου όμως είναι όπως είπα και στην αρχή και για να ανακεφαλαιώσω, ότι γενικότερα είτε πρόκειτε για την ανατροπή του συστήματος είτε για επιμέρους ζητήματα, οι συναισθηματικές εκφράσεις είτε σε συνθήματα είτε σε αφίσες είτε οπουδήποτε αλλού δεν βλάπτουν, αρκεί να χρησιμοποιούνται με ρέγουλα.

Εγω καποτε (οχι παρα πολυ παλια) ήμουν απολιτικος. Καποια στιγμή πηγα φαντάρος. Δεν γουσταρα καθολου. Καταπιεζομουν εκει μεσα. Από τους 12 μηνες που "υπηρετησα", τους έξι τελευταίους ημουν στην Θεσσαλονίκη. Εβγαινα βολτα στην πόλη στις εξόδους μου και σταματούσα και διαβαζα διαφορες αναρχικες αφίσες. Η καταπίεση που ζουσα μεσα στο στρατόπεδο, ο παραλογισμός της ιεραρχίας που βίωνα καθημερινα και γενικα όλα τα σκατα που ετρωγα σε αυτον τον εναν χειροτερο χρόνο της ζωής μου με οδηγούσαν στο να διαβάζω τις αναρχικες αφισες και να εκφραζομαι σε εναν πολυ μεγάλο βαθμό από αυτές. Ναι, ήταν 100% συναισθηματικες, δεν ειχαν κανένα λογικό επιχείρημα αλλα διαολε η όργη που ένιωθα από το ότι τον περισσότερο καιρό ημουν κλεισμενος σε ένα σκατοστρατόπεδο με οδηγουσαν στο να τις διαβαζω και να εκφραζομαι. Αν τις εφτιαχνα εγω (τις αφισσες) εκεινη την περιοδο το ίδιο συναισθηματικα θα εγραφα. Και αυτοι που τις εφτιαχναν άλλωστε καταπιεσμενοι ήταν (σαν και εμενα) άρα ήταν απολυτα λογικο να γραφουν συναισθηματικα. Προφανώς και η συνηδειτοποίηση δεν ερχεται από την μια στιγμή στην άλλη (με τον χωρο αρχισα να ασχολουμαι ενεργα πολυ αργότερα, αλλα κάποια πραγματα ξυπνησαν μεσα μου τοτε), ουτε θα ερθει απλα μεσα από μια αφισσα. Και προφανως δεν πρεπει να θεωρουμε τους ανθρωπους αβουλα όντα που θα διαμορφωσουμε εμεις την συνειδησή τους μεσα από τις αφισσες μας. Αυτό θα το κάνουν μόνοι τους, εμεις απλα τους προτρεπουμε. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η κοινωνική επανάσταση και η προπαγανδιση υπερ αυτης δεν είναι χομπι, ειναι αναγκαιότητα. Παλευεις για αυτην επειδη είναι ανάγκη να το κανεις και απευθύνεσαι σε κόσμο που επίσης την εχει ανάγκη. Θα τους απευθυνθείς λοιπόν όπως θα ήθελες να σου απευθυνθουν. Ακριβως ετσι. Τωρα το αν αυτο θα γινει συναισθηματικα ή όχι, για μενα δεν εχει να κανει με το πως θα του κεντρισεις την προσοχη καλύτερα αλλά με το πως εκφράζεσαι εσυ. Το αν ο αποδέκτης του μηνύματος θα δραστηριοποιηθει ή όχι δεν είναι δικια σου επιτυχία/αποτυχία. Είναι δικο του θεμα. Εσύ απλα ανοίγεις τον διαλογο μαζι του.

Kaiser,προφανώς και ο καθένας μας έχει διαφορετικά ερεθίσματα.Εγώ για παράδειγμα,παλαιότερα ήμουν φιλικά προσκείμενος στην αριστερά,προερχόμενος από αριστερή οικογένεια,και ο λόγος που με έστρεψε σε άλλα μονοπάτια ήταν κυρίως η περιέργεια.Έβλεπα στις ειδήσεις τους δημοσιογράφους να μιλάνε για βανδαλισμούς,"κακούς αναρχικούς" κλπ,συνεπώς (έχοντας από τότε ψώνιο με τη Μαθηματική Λογική ) αναρωτήθηκα την αιτία.Ψάχνοντας λοιπόν για την αιτία,ανακάλυψα την αναρχία...για εμένα λοιπόν,μπάχαλα προβαλλόμενα στην TV,λειτούργησαν θετικά.Για άλλους 10,οι ίδιες σκηνές,λειτούργησαν αποτρεπτικά.Γι'αυτό,θα έλεγα ότι πετυχημένη μορφή προπαγάνδας είναι αυτή στην οποία ανταποκρίνεται μεγαλύτερο κομμάτι...αν η απήχηση της προπαγάνδας δηλαδή είναι μια συνάρτηση του τρόπου διεξαγωγής της f(x),σημασία έχει να βρούμε την τιμή x0 που η f(x) πιάνει ολικό μέγιστο,τον τρόπο διεξαγωγής δηλαδή της προπαγάνδας με την μεγαλύτερη απήχηση στο κοινό.

mmm...κ απο δω φαινεται η λουμπα της demoκριση.η συναισθηματικη προπαγανδα τραβαει τη μαζα.η λογικη προπαγανδα το μικρουλι ποσοστο που εχει διαθεση να στραφει εναντια στη μαζα.να σκεφτει κ ν ψαξει.το ολικο μεγιστο παντα χτυπιεται με συναισθηματικη προπαγανδα.για ενα καλυτερο αυριο ρε!

L3o ΧΞΣ έγραψε:

thrashcore,οδήγησε ο Δεκέμβρης σε καμιά ανατροπή του συστήματος μήπως?Όχι.Και κανένας Δεκέμβρης δεν πρόκειται να οδηγήσει.Μια επανάσταση χρειάζεται ακρίβεια,ψυχραιμία και σχεδιασμό...

ρε συ λιο δεν μπορεις να βαλεις απο την μια το δεκεμβρη,το πολυτεχνειο,τον μαη του 36' και καθε αλλη εξεγερση και απο την αλλη την επανασταση!!!! η ταξικη παλη ειναι ενιαια δεν διαχωριζεται.......η ενταση της καθοριζεται απο τις κοινωνικοπολιτικες συνθηκες και απο την πολιτικοποιηση της....και τα αποτελεσματα που θα φερει καθοριζονται απο την εμπειρια της σε συναρτηση με την ενταση της.........ο δεκεμβρης ηταν μια προσπαθεια καθοδηγουμενη απο την οργη κυριως χωρις πολλη οργανωση αλλα με ΤΕΡΑΣΤΙΑ θεληση....τα αποτελεσματα του ειναι η εμπειρια που αποκτησαμε και αποτομη ριζοσπαστικοποιηση μεγαλου μερους του κοσμου.......η εμπιστοσυνη στο πολιτικο σκηνικο εσπασε σε πολυ μεγαλο βαθμο.....τεραστιο μερος της νεολαιας εμαθε τι ειναι πορεια ακουσε οτι μπορει να υπαρξει και μια αλλη κοινωνια......φτιαχτηκαν νεα στεκια και κοινωνικοι χωροι......

XwrisOnomaGamioli έγραψε:

mmm...κ απο δω φαινεται η λουμπα της demoκριση.η συναισθηματικη προπαγανδα τραβαει τη μαζα.η λογικη προπαγανδα το μικρουλι ποσοστο που εχει διαθεση να στραφει εναντια στη μαζα.να σκεφτει κ ν ψαξει.το ολικο μεγιστο παντα χτυπιεται με συναισθηματικη προπαγανδα.για ενα καλυτερο αυριο ρε!

Στις προηγούμενες σελίδες,ήδη ανέλυσα γιατί κατά τη γνώμη μου πλέον η συναισθηματική προπαγάνδα ήταν αναποτελεσματική.Αν έφερνε χειροπιαστά αποτελέσματα,δε θα κάναμε αυτή τη συζήτηση.Δεν υπάρχει πολιτικός χώρος που να μη βασίζεται κυρίως στον συναισθηματικό εγκλωβισμό του ανθρώπου.Παρ'όλ'αυτά,δεν έχουν όλοι οι χώροι την ίδια απήχηση.Γιατί?Γιατί πολύ απλά η επίκληση στο συναίσθημα στοχεύει στο subconscious level του ανθρώπου,το οποίο και είναι irrational.Οι μάζες εμπιστεύονται αυτούς που στοχεύουν στις άμεσες επιθυμίες τους,όσο παράλογες και παιδικές και αν είναι,στο θέμα του συναισθηματισμού,γι'αυτό κερδίζει και ο περισσότερο λαϊκιστής.

1993phevos έγραψε:

ρε συ λιο δεν μπορεις να βαλεις απο την μια το δεκεμβρη,το πολυτεχνειο,τον μαη του 36' και καθε αλλη εξεγερση και απο την αλλη την επανασταση!!!! η ταξικη παλη ειναι ενιαια δεν διαχωριζεται.......η ενταση της καθοριζεται απο τις κοινωνικοπολιτικες συνθηκες και απο την πολιτικοποιηση της....και τα αποτελεσματα που θα φερει καθοριζονται απο την εμπειρια της σε συναρτηση με την ενταση της.........ο δεκεμβρης ηταν μια προσπαθεια καθοδηγουμενη απο την οργη κυριως χωρις πολλη οργανωση αλλα με ΤΕΡΑΣΤΙΑ θεληση....τα αποτελεσματα του ειναι η εμπειρια που αποκτησαμε και αποτομη ριζοσπαστικοποιηση μεγαλου μερους του κοσμου.......η εμπιστοσυνη στο πολιτικο σκηνικο εσπασε σε πολυ μεγαλο βαθμο.....τεραστιο μερος της νεολαιας εμαθε τι ειναι πορεια ακουσε οτι μπορει να υπαρξει και μια αλλη κοινωνια......φτιαχτηκαν νεα στεκια και κοινωνικοι χωροι......

Ακριβώς και εξ'αιτίας της έλλειψης οργάνωσής τους και ψύχραιμου σχεδιασμού,κανένα απ'αυτά τα κινήματα δεν ήταν defining για την πυροδότηση μιας πετυχημένης επανάστασης.Όλες οι πετυχημένες επαναστάσεις είχαν σχεδιασμό,για δες τη γαλλική επανάσταση,την ελληνική επανάσταση,τη ρωσική επανάσταση,την αμερικάνικη επανάσταση...από 'κει πρέπει να παραδειγματιστούμε.