UNFREE-PRESS

Τα free press έντυπα δεν είναι απλά ένας οικονομικός τρόπος ενημέρωσης, αλλά ένας τρόπος για να περάσει η κυρίαρχη ιδεολογία σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ακόμη και σ’αυτούς που δε αγοράζουν εφημερίδες. Τι πιο απλό από το να μοιράσεις μια φυλλάδα σε σταθμούς μετρό και σε στρατηγικά σημεία που συχνάζουν άνθρωποι και να τους κάνεις μέρος μιας κουλτούρας που μάλιστα το κάνουν με χαρά, αφού είναι δωρεάν;

Βέβαια, ούτε δωρεάν είναι στην πραγματικότητα οι free press εφημερίδες, αφού πουλάνε τους αναγνώστες τους στους διαφημιζόμενους πελάτες τους. Απλά μεγαλώνει το target group τους, που κατά βάση είναι νεανικό. Ο ρόλος των free press στην Ελλάδα είναι πολύ πιο διαβρωτικός απ’ ότι μπορεί να νομίζει κανείς. Καταρχάς, μέσα στην αυταρέσκεια των αρθρογράφων τους, κρύβεται η πλήρης αποστασιοποίηση και η εκλεπτυσμένη απάθεια. Ο μικροαστός που νομίζει ότι διαβάζει “εναλλακτικές” και “κουλτουριάρικες” απόψεις στην ουσία μολύνει περισσότερο το νοητικό του πεδίο. Με το περιτύλιγμα της trendy αρθρογραφίας, μακρυά από τις “βαρετές” κοινές πολιτικές εφημερίδες, απονευρώνονται οι πολιτικές θέσεις, οι οποίες περνάνε στην σφαίρα του άκρατου υποκειμενισμού και θεωρείται αχρείαστη η επιπλέον ανάλυση. Και φυσικά με τρόπο γραφής που αποθεώνει την πολιτική ορθότητα.

Φυσικά, υπάρχουν και ορισμένες αξιόλογες πένες ανάμεσα στο εν λόγω συφερτό, που απλά δίνουν άλλοθι σ’ αυτές τις κρατικοδίαιτες φυλλάδες, οι οποίες παρουσιάζονται ως ανεξάρτητες και ελεύθερες συμφερόντων. Ειδική μνεία πρέπει να κάνω στα σημειώματα των αρχισυντακτών που τις περισσότερες φορές χαιδεύουν τα επιχειρήματα της εξουσίας, ποινικοποιούν την οργή και την ονομάζουν “αρνητισμό”, ενώ οτιδήποτε ξεφεύγει από τον καθωσπρεπισμό του μικροαστού το εξαφανίζουν. Αν υπάρχει περίπτωση που μπορεί να συνεισφέρει σε κάποια συνειδησιακή έκρηξη στον νου των χιλιάδων αναγνωστών τους, την τρώει το μαύρο σκοτάδι.

Και ποιοι άλλοι γράφουν σ’ αυτές τις φυλλάδες που διανέμονται δωρεάν; Ψώνια, απλήρωτοι που συντηρούνται από τον μπαμπά, αλλά και “επώνυμοι” που ξεπουλήθηκαν και ακόμα κάνουν απόσβεση. Δεν υπάρχει κανένα μέσο που να μην εκφράζει μια ιδεολογία όσο κι αν πλασάρεται ως ουδέτερο και “πολυφωνικό”. Ουδετερότητα πετυχαίνουν μόνο τα προιόντα.

Πηγή: Strange Journal