Ζούμε στο 1984;

Μετά από τόσα χρόνια που ο George Orwell έγραψε το προφητικό του αριστούργημα “1984: Ο Μεγάλος Αδελφός”, πολλά στοιχεία που περιγράφονται στο βιβλίο συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Ο Όργουελ φοβόταν πως θα υπάρχει επιτροπή λογοκρισίας που θα απαγόρευε την έκδοση βιβλίων με περιεχόμενο που δεν θα συνέφερε το καθεστώς. Σήμερα ο διανοητικός πόλεμος έχει κηρυχθεί πιο ύπουλα αφού πολλοί προτιμούν την “θαλπωρή” της τηλεόρασης από ένα βιβλίο. Ο Όργουελ ανησυχούσε μήπως μας στερήσουν την πρόσβαση σε πηγές πληροφόρησης, αλλά τα πράγματα είναι χειρότερα. Μας βομβαρδίζουν με τόνους πληροφοριακών σκουπιδιών και μιμιδίων ακυρώνοντας την θέληση για συμμετοχή, παθητικοποιώντας το σύνολο.

Η αλήθεια δεν αποκρύπτεται όπως διατυπώνεται στο “1984″ αλλά μέσω της προπαγάνδας των κατευθυνόμενων ΜΜΕ μπλέκεται σε ένα πλήθος άσχετων πραγμάτων και μισών αληθειών. Η υπερπληροφόρηση και η αποβλάκωση βοηθάει το σύστημα να ανασυντάξει τις δυνάμεις του. Η θεοποίηση της κατανάλωσης είναι η χειρότερη μορφή φυλακής αφού εξισώνει την συμμετοχή στα κοινά με τις ίσες ευκαιρίες στην αγορά προϊόντων.

Στο “1984″ ο έλεγχος στις ζωές των ανθρώπων ήταν αμείλικτος και γινόταν σε όλα τα επίπεδα. Στις μέρες μας με σκιώδη τρόπο περνούν στα κρυφά νομοσχέδια και νομιμοποιούνται συστήματα ασφαλείας και ηλεκτρονικούς ρουφιάνους με πρόσχημα την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας. Μια κινέζικη παροιμία λέει ότι “κλαδί που δεν λυγίζει, σπάει”. Κάπως έτσι συμβαίνει και σήμερα. Αν προσπαθήσεις να πολεμήσεις το σύστημα θα στρέψει εναντίον σου αυτά που αγαπάς και θα προσπαθήσει να σε κάνει έναν απ’ αυτούς που χλευάζεις. Ο Φόβος είναι το πιο σταθερό και σίγουρο χαρτί. Σκεφτείτε τελευταία τον σάλο με τον ιό της “νέας γρίπης”. Η διασπορά του Φόβου κι η εκμετάλλευση της ανασφάλειας των πολλών σχετικά με το πιο πολύτιμο αγαθό μας, την υγεία οδήγησε σε τρελά κέρδη τον πιο αδίστακτο τομέα: τις φαρμακοβιομηχανίες.

Στην δημοκρατία το μόνο που αλλάζει σε σχέση με τον “Μεγάλο Αδελφό” είναι η ορολογία. Βελούδινος έλεγχος και κατασκευή νέων απειλών, τεχνητών προβλημάτων, μαζικής παράνοιας και κατά συνέπεια μαζικής συναίνεσης. Τα media βοηθούν το σύστημα στον πόλεμο των εντυπώσεων. Οι κοινωνίες των πολιτών άρχισαν εδώ και χρόνια να κριτικάρουν την εξουσία, να ζητούν περισσότερα δικαιώματα και ν’ αμφισβητούν τις εξουσιαστικές δομές. Γι’ αυτό το Σύστημα αντεπιτίθεται χρησιμοποιώντας την δοκιμασμένη συνταγή που χρησιμοποιεί από τις προκαπιταλιστικές κιόλας κοινωνίες: Τον Φόβο. Η πρώτη ύλη της συμβατικής μας πραγματικότητας.

ΥΓ. Ρίξτε μια ματιά σ’ αυτό το άρθρο που μου έδωσε την ιδέα: http://www.antidogma.gr/?p=1957

Πηγή: Strange Journal