Αξιοκρατία και εργασία

Αξιοκρατία και δικαίωμα στην εργασία...

Σημ.: Επειδή πιθανώς δεν ήταν ξεκάθαρο αυτό που εννοούσα, έσβησα το προηγούμενο topic και επαναδιατυπώνω το ερώτημα της ψηφοφορίας...

Ειμαι Αναρχοκομμουνι δεν πιστευω στην αξιοκρατικη προσληψη, (ποσο μαλλον δημοσιο και ιδιωτικο τομεα γενικα :Ρ)

Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος να μην υποστηρίζει τις αξιοκρατικές διαδικασίες...άλλο που σήμερα δεν υπάρχει αξιοκρατία...

Γιατι ολοι εχουν δικαιωμα στην ιση εργασια, (να μην υπαρχουν καλυτεροι και χειροτεροι)
Βεβαια θα μου πεις οτι θα πανε ταλεντα χαμενα. Αυτοι που ειναι πολυ καλυτεροι σε κατι μπορουν να το ασκησουν και εκτος εργασιας.

Υποθέτω δηλαδή ότι δε θα 'χες πρόβλημα ο οποιοσδήποτε να σου κάνει εγχειρίσεις ή ο οποιοσδήποτε να "παίζει" με τα μηχανηματάκια που έχουν στο CERN.

Δεδομένου ότι υπάρχουν καλύτεροι και χειρότεροι,καθώς δεν είμαστε όλοι εξ'ίσου ικανοί,γιατί να έχουμε ίσο δικαίωμα στην εργασία?Θα εξηγήσω τι εννοώ,καθώς παλαιότερα είχα μιλήσει για τη μεταβλητή φύση της ικανότητας και θα δείξω πως η θέση μου δεν παραβιάζει την ισότητα των Ανθρώπων,καθώς η παραδοχή ύπαρξης χειρότερων και καλύτερων μπορεί να οδηγήσει τη σκέψη σε επικίνδυνα μονοπάτια κατωτερότητας και ανωτερότητας.

Όπως είχα πει παλαιότερα,γενικά απόλυτα κριτήρια ικανότητας ουδέποτε υπήρξαν και ουδέποτε θα υπάρξουν.

Ειδικά κριτήρια ικανότητας όμως (δηλαδή σ'ένα συγκεκριμένο αντικείμενο)?Νομίζω ότι η ύπαρξή τους είναι προφανής.Ας πάρουμε τρεις τυχαίες δουλειές:η πρώτη έχει ως αντικείμενό της το Χ,η δεύτερη το Υ και η τρίτη το Ζ.Για να μπορείς να επιτελέσεις το Χ,θα πρέπει να ξέρεις να κάνεις τις επιμέρους συνιστώσες του,το Χ1,το Χ2 και το Χ3.Ομοίως για το Υ υπάρχουν Υ1,Υ2 και Υ3 και για το Ζ Ζ1,Ζ2 και Ζ3.Απλουστευτικά δηλαδή,μπορούμε να πούμε ότι:
Χ=Χ1+Χ2+Χ3 (1)
Υ=Υ1+Υ2+Υ3 (2)
Ζ=Ζ1+Ζ2+Ζ3 (3)

Μια χαρά λοιπόν,για την κάθε επιμέρους δουλειά,τα Χ1,Χ2,Χ3,Υ1,Υ2,Υ3,Ζ1,Ζ2,Ζ3 μπορούν να θεωρηθούν ειδικά απόλυτα κριτήρια ικανότητας και η αξία του καθενός στην κάθε δουλειά ως εργαζομένου να κρίνεται βάσει αυτών.

Ας πάρουμε τώρα τρία τυχαία άτομα,το Α,το Β και το Γ.Το έργο που παράγει το κάθε άτομο (WA,WB,WΓ) είναι μία συνάρτηση της κάθε δουλειάς,ανάλογα με το κατά πόσο είναι ικανός σ'αυτή τη δουλειά βάσει των παραπάνω κριτηρίων,με DW=R.Έστω τώρα ότι ο Α,είτε λόγω σπουδών είτε λόγω κλίσης,γνωρίζει πολύ καλά τα Χ1,Χ2,Χ3,ο Β τα Ζ1,Ζ2,Ζ3 και ο Γ τα Υ1,Υ2,Υ3.Τότε,θα ισχύει:
WA(X)>WB(X),WΓ(Χ) (4)
WB(Z)>WA(Z),WΓ(Ζ) (5)
WΓ(Y)>WA(Y),WB(Y) (6)

Συνεπώς,στη δουλειά Χ,ο Α αποδεικνύεται πιο ικανός,στη δουλειά Ζ ο Β και στη δουλειά Υ ο Γ.Είναι λογικό λοιπόν,αν θέλουμε να έχουμε στην κοινωνία ανάπτυξη και πρόοδο,να χρησιμοποιούμε αυτά τα κριτήρια,ώστε ο καθένας να έχει τη δουλειά όπου ανταποκρίνεται καλύτερα στις ικανότητές του.Ας δούμε τώρα γιατί αυτό δεν επηρεάζει την ισότητα γενικότερα των ανθρώπων.Ο Α μπορεί να έχει υψηλή τιμή στο WA για WA(X),αυτό όμως δε συμβαίνει για WA(Y) και WA(Z).Το αντίστοιχο και με τους Β και Γ.Επειδή τώρα όλοι ανήκουμε στο ανθρώπινο είδος,το σύνολο των επιμέρους ικανοτήτων μας,προσεγγιστικά προκύπτει κάπως έτσι:
WA(X)+WA(Y)+WA(Z)=WB(X)+WB(Y)+WB(Z)=WΓ(Χ)+WΓ(Υ)+WΓ(Ζ)=c=>ΣWA=ΣWB=ΣWΓ=c

οπότε σαν σύνολο,το συνολικό άθροισμα τωνεπιμέρους ικανοτήτων του κάθε ανθρώπου μπορεί να θεωρηθεί με μικρές (αμελητέες) αποκλίσεις ότι τείνει σε μια συγκεκριμένη τιμή.

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιος να μην υποστηρίζει τις αξιοκρατικές διαδικασίες...άλλο που σήμερα δεν υπάρχει αξιοκρατία...

μιλαμε για μια ιδεατη κοινωνια οπου πχ αν εγω ειμαι ο φτωχος εργατης θα απολαμβανω τα ιδια αγαθα με ενα υπερεπιστημονα??? η λεμε αν ειναι σωστο ο φτωχος εργατης χωρις καμια ειδικευση να μην δουλευει με οτι συνεπαγεται αυτο και να παρει τη θεση του ο υπερεπιστημονας?

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Υποθέτω δηλαδή ότι δε θα 'χες πρόβλημα ο οποιοσδήποτε να σου κάνει εγχειρίσεις ή ο οποιοσδήποτε να "παίζει" με τα μηχανηματάκια που έχουν στο CERN. .......

Απομακρύνεσαι από το πνεύμα και την ουσία του ερωτήματος... Προφανώς και αναφέρομαι σε κάτι τέτοιο...

Υ.Γ. Εγώ δεν ψηφίζω, είναι αντιδεοντολογικό.

1993phevos έγραψε:

μιλαμε για μια ιδεατη κοινωνια οπου πχ αν εγω ειμαι ο φτωχος εργατης θα απολαμβανω τα ιδια αγαθα με ενα υπερεπιστημονα??? η λεμε αν ειναι σωστο ο φτωχος εργατης χωρις καμια ειδικευση να μην δουλευει με οτι συνεπαγεται αυτο και να παρει τη θεση του ο υπερεπιστημονας?

Δεν ξέρω.Υποθέτω πως όχι,αφού το θέμα βρίσκεται στα επίκαιρα,αλλά και για ιδεατή κοινωνία να μιλούσαμε,η θέση μου είναι σταθερή.Κατ'αρχάς αναφερόμαστε για αξιοκρατία στην πρόσληψη,όχι για αξιοκρατία στην αμοιβή (που και αυτήν την υποστηρίζω in a way,αλλά δεν είναι το κατάλληλο θέμα για να επεκταθούμε εδώ).Το εξήγησα ήδη,είναι ανάλογα με τη δουλειά.Τη θέση,το λογικό είναι να την πάρει αυτός που έχει τα περισσότερα κατάλληλα προσόντα.Αν μιλάμε για μια θέση που δε χρειάζεται ειδίκευση,ο επιστήμονας δεν έχει κανένα προβάδισμα απέναντι στον ανειδίκευτο.Αν πάλι μιλάμε π.χ. για μια θέση πανεπιστημίου,νομίζω ότι είναι λογικό πως θα είναι καλύτερο να δοθεί στον επιστήμονα,όχι στον ανειδίκευτο.

Δεν υποστηριζω οτι η επιστημη πρεπει να ειναι εργασια. Βεβαια εγω νομιζα τοση ωρα οτι μιλαμε για την ιδεατη κοινωνια. Αν μιλαμε για την σημερινη κοινωνια ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι πρεπει να υπαρχει αξιοκρατια γιατι χωρις αυτην καταληγουμε (π.χ.) στους σημερινους ελληνες μπατσους...

L3o ΧΞΣ έγραψε:

Υποθέτω δηλαδή ότι δε θα 'χες πρόβλημα ο οποιοσδήποτε να σου κάνει εγχειρίσεις ή ο οποιοσδήποτε να "παίζει" με τα μηχανηματάκια που έχουν στο CERN.

Δεδομένου ότι υπάρχουν καλύτεροι και χειρότεροι,καθώς δεν είμαστε όλοι εξ'ίσου ικανοί,γιατί να έχουμε ίσο δικαίωμα στην εργασία?Θα εξηγήσω τι εννοώ,καθώς παλαιότερα είχα μιλήσει για τη μεταβλητή φύση της ικανότητας και θα δείξω πως η θέση μου δεν παραβιάζει την ισότητα των Ανθρώπων,καθώς η παραδοχή ύπαρξης χειρότερων και καλύτερων μπορεί να οδηγήσει τη σκέψη σε επικίνδυνα μονοπάτια κατωτερότητας και ανωτερότητας.

Όπως είχα πει παλαιότερα,γενικά απόλυτα κριτήρια ικανότητας ουδέποτε υπήρξαν και ουδέποτε θα υπάρξουν.

Ειδικά κριτήρια ικανότητας όμως (δηλαδή σ'ένα συγκεκριμένο αντικείμενο)?Νομίζω ότι η ύπαρξή τους είναι προφανής.Ας πάρουμε τρεις τυχαίες δουλειές:η πρώτη έχει ως αντικείμενό της το Χ,η δεύτερη το Υ και η τρίτη το Ζ.Για να μπορείς να επιτελέσεις το Χ,θα πρέπει να ξέρεις να κάνεις τις επιμέρους συνιστώσες του,το Χ1,το Χ2 και το Χ3.Ομοίως για το Υ υπάρχουν Υ1,Υ2 και Υ3 και για το Ζ Ζ1,Ζ2 και Ζ3.Απλουστευτικά δηλαδή,μπορούμε να πούμε ότι:
Χ=Χ1+Χ2+Χ3 (1)
Υ=Υ1+Υ2+Υ3 (2)
Ζ=Ζ1+Ζ2+Ζ3 (3)
......................

και μπλα μπλα μπλα μπλα και μπλα,ειμαι μια χοντρη μαιμου.

χαχα...ναι,αν θεσουμε ως προυποθεση την οριακα προσεγγιστικη θεωρηση(στατιστικα ειναι μικρο το ποσοστο των ανθρωπων σε ενα πληθυσμο που θα διαθετει αμιγως τα x1,x2 κλπ χαρακτηριστικα) ηταν μια ωραια απαντηση...μ αρεσε λεοπορδε

Brognor έγραψε:

Δεν υποστηριζω οτι η επιστημη πρεπει να ειναι εργασια. Βεβαια εγω νομιζα τοση ωρα οτι μιλαμε για την ιδεατη κοινωνια. Αν μιλαμε για την σημερινη κοινωνια ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι πρεπει να υπαρχει αξιοκρατια γιατι χωρις αυτην καταληγουμε (π.χ.) στους σημερινους ελληνες μπατσους...

Όταν λέμε επιστήμονας,μην πάει το μυαλό σου στον τρελάρα με τις μαθηματικές εξισώσεις και τα εργαστήρια χημείας.Και ένας πολιτικός μηχανικός π.χ.,επιστήμονας είναι.Αυτός τι,δεν εργάζεται?

Brognor έγραψε:

Δεν υποστηριζω οτι η επιστημη πρεπει να ειναι εργασια. Βεβαια εγω νομιζα τοση ωρα οτι μιλαμε για την ιδεατη κοινωνια. Αν μιλαμε για την σημερινη κοινωνια ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι πρεπει να υπαρχει αξιοκρατια γιατι χωρις αυτην καταληγουμε (π.χ.) στους σημερινους ελληνες μπατσους...

Όχι απλά ο επιστήμονας εργάζεται, αλλά τις περισσότερες φορές εργάζεται και περισσότερο.

Δεν έχει ωράριο, και αυτό που κάνει, μπορούν να το κάνουν λίγοι.

Το ξερω οτι οι περισσοτεροι ειναι επιστημονες (οπως κ εγω αλλωστε :Ρ ) αλλα υποστηριζω ακομα την αποψη μου. Αν η επιστημη γινεται για δουλεια, δεν εχει καλο αποτελεσμα. Αν η επιστημη ασκειται απο τους επιστημονες που τους αρεσει πραγματικα και δεν το κανουν για τα λεφτα τοτε θα μεγαλουργησουν.

Brognor έγραψε:

Το ξερω οτι οι περισσοτεροι ειναι επιστημονες (οπως κ εγω αλλωστε :Ρ ) αλλα υποστηριζω ακομα την αποψη μου. Αν η επιστημη γινεται για δουλεια, δεν εχει καλο αποτελεσμα. Αν η επιστημη ασκειται απο τους επιστημονες που τους αρεσει πραγματικα και δεν το κανουν για τα λεφτα τοτε θα μεγαλουργησουν.

Γιατί το ένα αποκλείει το άλλο?Δηλαδή όποιος πληρώνεται για να κάνει μια δουλειά,σημαίνει ότι δεν του αρέσει η δουλειά του?Ότι η δουλειά είναι απλώς ένα μέσο εσόδων?

Δεν εχω καταλαβει για ΠΟΤΕ μιλαμε αρα θα δωσω 2 απαντησεις.
Αυτη την στιγμη πρεπει να συμπληρωθει απο τον επιστημονα ενα συγκεκριμενο εργο ή καποιες ωρες.
Αυτο ειναι σκλαβια και ο επιστημονας θα μισησει την δουλεια του.
Στην ελευθεριακη κοινωνια οπου ο καθενας θα κανει την δουλεια που γουσταρει, κατα την δικη μου Αναρχοκομμουνιστικη αποψη... δεν θα πληρωνεται. Γιατι ΚΑΝΕΝΑΣ δεν θα πληρωνεται... Εχω πει οτι υποστηριζω τον Αναρχοκομμουνισμο του Κροποτκιν και οχι Μπακουνιν ή Μαρξ οπου και οι δυο ανεπτυξαν ενα συστημα ανταμοιβης για την εργασια... (μισθωτη σκλαβια)
Οπότε ο επιστημονας θα κανει αυτο που θελει όσες ωρες θελει χωρις να τον νοιαζει να φτασει σε εναν στοχο το γρηγοροτερο δυνατον.